Лібельт
Лібельт — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Лібельт лац. Libielt | |
| Libolt | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Libo + Walt |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Лібельт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьЛібалт (Libolt) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова ліб- (імёны ліцьвінаў Лібэка, Лібель, Лібэр; германскія імёны Libicho, Libila, Liberi) паходзіць ад гоцкага liban 'жыць'[2], а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[3].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Libelt[4].
Носьбіты
рэдагаваць- Якуб і Якуб Герман Лібельты — ганаровыя сябры варштату «Паўночная паходня»[5]
Лібельты[6] (Libelt) гербу ўласнага[7] — літоўскія шляхецкія роды зь Вільні і ваколіцаў Камаяў[8][9].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1055.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 162.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 159.
- ^ Рыбчонак С. Менскія варштаты ў 1-й чвэрці 19 стагодзьдзя (Нарысы з гісторыі вольнамулярскага руху на Беларусі) // Годнасьць. № 1 (2), 1994. С. 13.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Л, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 7. — Warszawa, 1937. S. 326.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 619.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 121.