Лібэка
Лібэка (Лібэк) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Лібэка лац. Libeka | |
| Libicho | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Libo + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Лібэк |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Лібэка» | |
Паходжаньне
рэдагавацьЛібіка (Libicho, Libike[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова ліб- (імёны ліцьвінаў Лібель, Лібельт, Лібэр; германскія імёны Libila, Libolt, Liberi) паходзіць ад гоцкага liban 'жыць'[3].
У 1650 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Christophorus Liebeck, Regiomontanus Prussus[4].
Варыянты імя ў гістарычным крыніцах: Libek (1678 год)[5].
Носьбіты
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Sveriges medeltida personnamn — förnamnsregister Abbe-Øxvidh, Institutet för språk och folkminnen
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1054.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 162.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 520.
- ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 2: H—Mą. — Kraków, 2009. S. 355.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 222.