Людышкі
Людышкі (лет. Liudiškiai) — вёска ў Летуве, каля ракі Анікшты. Уваходзяць у склад Анікштаўскага староства Анікштаўскага раёну Ўцянскага павету.
| Людышкі лац. Ludyški | |
| лет. Liudiškiai | |
| |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Уцянскі |
| Раён: | Анікштаўскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°30′11″ пн. ш. 25°7′30″ у. д. / 55.50306° пн. ш. 25.125° у. д.Каардынаты: 55°30′11″ пн. ш. 25°7′30″ у. д. / 55.50306° пн. ш. 25.125° у. д. |
Людышкі на мапе Летувы   Людышкі | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Назва
рэдагавацьЛюда, Люта або Лют (Liudo, Liuto, Liut) — імя германскага паходжаньня[1].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1902 год — 63 чалавекі ў паселішчы Людышках і 41 чалавек у выселку Людышках[5]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1031—1032.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 116.