Леўкішкі
Леўкішкі (лет. Liaukiškės) — вёска ў Летуве, каля возера Леўкішкаў. Уваходзяць у склад Высакадворскага староства Троцкага раёну Віленскага павету.
| Леўкішкі лац. Leŭkiški | |
| лет. Liaukiškės | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Віленскі |
| Раён: | Троцкі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°38′46″ пн. ш. 24°30′22″ у. д. / 54.64611° пн. ш. 24.50611° у. д.Каардынаты: 54°38′46″ пн. ш. 24°30′22″ у. д. / 54.64611° пн. ш. 24.50611° у. д. |
Леўкішкі на мапе Летувы   Леўкішкі | |
Назва
рэдагавацьЛевіка (Leuico) — імя германскага паходжаньня[1].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].
Гісторыя
рэдагавацьУ пачатку XX ст. вёска Леўкішкі ўваходзіла ў склад Высакадворскай воласьці Троцкага павету Віленскай губэрні[5]
Насельніцтва
рэдагаваць- 1905 год — 177 чалавек[6]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1053.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 224.
- ^ Виленская губерния: полный список населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. — Вильна, 1905. С. 313.