Кізільскае
Кізільскае (па-расейску: Кизильское) — сяло, адміністрацыйны цэнтар Кізільскага раёну Чалябінскай вобласьці Расеі.
| Кізільскае | |
| рас. Кизильское | |
| |
| Дата заснаваньня: | чэрвень 1743 |
| Краіна: | Расея |
| Суб’ект фэдэрацыі: | Чалябінская вобласьць |
| Раён: | Кізільскі |
| Насельніцтва: | |
| Часавы пас: | UTC+5 |
| Тэлефонны код: | 35155 |
| Паштовы індэкс: | 457610 |
| Нумарны знак: | 74, 174 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°43′30″ пн. ш. 58°53′30″ у. д. / 52.725° пн. ш. 58.89167° у. д.Каардынаты: 52°43′30″ пн. ш. 58°53′30″ у. д. / 52.725° пн. ш. 58.89167° у. д. |
Кізільскае на мапе Расеі   Кізільскае | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
| https://www.kizil74.ru/ | |
Разьмешчана на поўдні вобласьці, за 528 км да паўднёвы-захад ад Чалябінску (па аўтадарозе — 348 км), пры ўпадзеньні ракі Вялікі Кізіл у раку Урал, за 18 км ад чыгуначнай станцыі Сібай (Рэспубліка Башкартастан). Насельніцтва 6496 жыхароў (2007), у складзе Кізільскага сельскага паселішча — 6888 жыхароў.
Гісторыя
рэдагавацьЗаснаванае ў 1743 годзе губэрнатарам Арэнбурскай губэрні І. І. Няплюевым як ваеннае паселішча-крэпасьць на вартавай лініі Траецк—Орск. Назва паходзіць ад ракі Вялікі Кізіл (па-цюрску «Кызыл» — чырвоны, ад чырванаватых скальных выхадаў на яе берагах).
Кізільская крэпасьць была месцам ссылкі палонных паўстанцаў 1794 году, дзекабрыстаў і іншых.
У 1823—1825 гадах ссылку тут адбываў беларуска-польскі паэт Ян Чачот.
Зь сярэдзіны 19-га стагодзьдзя крэпасьць страціла ваеннае значэньне і стала казацкай станіцай.