Кома (імя)
Кома — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Кома лац. Koma | |
| Como | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Куміла, Камонт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Кома» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГома або Кома (Gomo, Como) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова гум- (гом-, ком-) паходзіць ад гоцкага guma, стараверхненямецкага gomo 'мужчына'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Куміла, Камонт. Адзначаліся германскія імёны Comela, Comont.
У Прусіі бытавала імя Komenne[3].
Варыянты імя ў гістарычным крыніцах: двора Дойнаровъского, данъники… Демидъ Комовичъ (15 студзеня 1566 году)[4]; Rozalia Kommo (1825 год)[5][a].
Носьбіты
рэдагаваць- Пётар і Шчасны Мікалаевічы Камевічы — вількамірскія зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1597 годзе[12]
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Таксама:
- Комбар, Камбор (адзначалася старажытнае германскае імя Gambara[6], у гістарычным гоцкім арэале адзначалася імя Combarro[7]): Dawid Kambor… Adam Kimbar… Piotra Walentynowicza Kimbara z Kimbar… Adam Kombar (1667 год)[8];
- Гумельт (адзначалася старажытнае германскае імя Gumaldus[9], пазьнейшае Gommelt[10]): у 1687 годзе ўпамінаўся маёнтак Гумельтаны[11]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 691.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 116.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 48.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 261 (47) (1562—1566). — Vilnius, 2011. P. 181.
- ^ Poporcie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Bruckner W. Die Sprache der Langobarden. — Strassburg, 1895. S. 253.
- ^ Repertori D’Antropònims Catalans (RAC). Vol. 1. — Barcelona, 1994. P. 208.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 3. — Warszawa, 2015. S. 163.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 116.
- ^ Brons B. Friesische Namen und Mitteilungen darüber. — Emden, 1877. S. 45.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 229.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 6. ― Вильна, 1908. С. 64.