Касінеры
Касінеры (па-польску: kosynierzy) — ваяры, узброеныя вэртыкальна насажанымі на шасты косамі.
Гісторыя
рэдагавацьКасінеры біліся ў вызваленчых паўстаньнях 1794, 1831, 1848, 1864 гадоў, а таксама ў абарончай вайне 1939 году.
Назва ўпершыню была дадзеная мазавецкім сялянам, незадаволеным другім падзелам Рэчы Паспалітай. Яны зьявіліся ў колькасьці 300 чалавек у войску Касьцюшкі[1] і ня мелі іншага ўзбраеньня, апроч вэртыкальна насаджаных на шасты косаў. Каб пабудзіць сялянаў да паўстаньня, Касьцюшка ўсхваляў храбрасьць касінераў, двум зь іх надаў чыны афіцэраў і сам надзеў кафтан мазавецкіх сялянаў.
Падчас паўстаньня 1863—1864 гадоў Кастуся Каліноўскага касінеры паўсталі ў Польшчы й Літве. Літоўскія касінеры часам замест косаў на дрэўках мелі проста вострыя палосы жалеза.
Касінеры ў літаратуры
рэдагаваць- Сяржук Сокалаў-Воюш, верш «Хвацкія малойцы, хлопцы-касінеры»[2]
Касінеры ў музыцы
рэдагаваць- Песьня Сяргея Башлыкевіча (Leibonik) — Касінерам 1939
- Песьня гурта Dzieciuki — Мужыцкая праўда
Крыніцы й заўвагі
рэдагавацьВонкавыя спасылкі
рэдагавацьГэта — накід артыкула па гісторыі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |