Жаночая зборная Беларусі па валейболе

Жаночая зборная Беларусі па валейболе — нацыянальная каманда, якая прадстаўляе Беларусь на міжнародных валейбольных турнірах. Кіруецца Беларускай фэдэрацыя валейболу. Свой першы матч у гісторыі каманда згуляла 24 кастрычніка 1992 году.

Жаночая зборная Беларусі па валейболе
Сьцяг Беларусі
ФэдэрацыяБеларуская фэдэрацыя валейболу
КанфэдэрацыяЭўрапейская канфэдэрацыя валейболу
Форма
Апошняе абнаўленьненевядома

Гісторыя

рэдагаваць

Жаночая зборная Беларусі па валейболе ўпершыню была сфармаваная ў 1992 годзе. Упэўнена здабыўшы перамогу ў адборачным турніры да чэмпіянату Эўропы 1993 году, нацыянальная каманда, ачоленая трэнэрам сталічнага «Амкадару» Мікалаем Пазьняком, у фінальнай стадыі кантынэнтальнага першынства ў Чэхіі заняла 8-е месца. Вынік паўтарыўся і праз два гады на чэмпіянаце Эўропы ў Нідэрляндах, куды Беларусь трапіла ўжо без адбору. У 1997 годзе зборная Беларусі ў трэці раз запар стала ўдзельніцай чэмпіянату Эўропы, але гэтым разам згуляла няўдала, здабыўшы адзіную на турніры перамогу над зборнай Баўгарыі, каманда падзяліла апошняе месца з зборнай Румыніі. У сьнежні таго ж году пачаўся адборачны турнір наступнага чэмпіянату Эўропы, у якім беларускія дзяўчаты выступілі катастрафічна дрэнна, то бок зазналі 10 паразаў з аднолькавым лікам 0:3.

У 2000 годзе зборную ачоліў трэнэр Уладзімер Казлоў, які вярнуўся з Турэччыны. Пачаўся паступовы працэс зьмены пакаленьняў, а ранейшыя лідэры саступалі месцы ў нацыянальнай камандзе новай генэрацыі беларускіх валейбалістак. У 2002 годзе шэсьць гульчыхаў моладзевай зборнай, якія на юніёрскім узроўні брала бронзавыя мэдалі эўрапейскага першынства, гулялі ў складзе нацыянальнай зборнай. Сярод іх Марына Тумас, Алена Гуркова, Вольга Пальчэўская, Ганна Каліноўская, Алена Арлова, Юлія Андрушка. Тым часам зборная Беларусі пасьля няўдалай адборачнай кампаніі чэмпіянату Эўропы 2001 году, знаходзілася ў другім эшалёне эўрапейскага валейболу.

У чэрвені 2005 году зборнай Беларусі зусім крыху не хапіла да працягу барацьбы за трапленьне на чэмпіянат сьвету, бо каманда толькі праз горшую розьніцу партыяў заняла апошняе месца ў групе другога кваліфікацыйнага раўнду ў Атэнах. Аднак, у адборачным турніры чэмпіянату Эўропы 2005 году зборная стала пераможцам групы ў дывізіёне Б і трапіла ў лік 16-і найлепшых камандаў кантынэнту. Капітанам беларускай зборнай з 2004 году была Аксана Кавальчук, у каманду запрашаліся і іншыя дасьведчаныя спартоўкі, але асноўная стаўка па-ранейшаму рабілася на моладзь, якая выступала ў нацыянальным чэмпіянаце за менскую «Славянку». Улетку 2006 году зборная Беларусі пасьпяхова пракрочыла праз адборачны турнір да чэмпіянату Эўропы 2007 году. У фінальнай стадыі каманда ў трох матчах тройчы саступіла суперніцам з зборных Азэрбайджану, Нямеччыны і Італіі. У лістападзе 2007 году беларуская зборная брала ўдзел у папярэднім кантынэнтальным кваліфікацыйным турніры да летніх Алімпійскіх гульняў 2008 году ў баўгарскім Габраве, але няўдала, страціўшы шансы на працяг барацьбы ўжо пасьля пачатковых матчаў супраць зборных Баўгарыі і Румыніі. Гэта быў апошні турнір, які беларускія валейбалісткі гулялі пад кіраўніцтвам Уладзімера Казлова. У канцы 2007 году пераемнікам 65-гадовага спэцыяліста стаў ягоны шматгадовы памочнік, трэнэр юніёрскіх і моладзевых зборных Віктар Ганчароў[1]. Каманда гуляла на чэмпіянце Эўропы 2009 году, але як і папярэднім разам вярнулася дадому безь перамогаў, а кваліфіцыя да чэмпіянату сьвету была няўдалай. Пасьля гэтага галоўным трэнэрам быў прызначаны Мікалай Карполь. Зь ім зборная Беларусі ня здолела прабіцца на чарговы чэмпіянат Эўропы, саступіўшы месца ў адборы зборнай Ізраілю. У выніку ў канцы 2010 году да пасаду галоўнага трэнэра вярнуўся Ўладзімер Казлоў.

У 2011 годзе беларуская каманда ўпершыню брала ўдзел ў розыгрышы Эўралігі і заняла ў гэтым турніры 7-е месца. Пры наяўнасьці ў групе папярэдняга этапу безумоўнага лідэра ў абліччы зборнай Турэччыны і відавочнага аўтсайдэра, як то зборнай Харватыі, беларускі захоўвалі шанцы на выхад у Фінал чатырох толькі ў выпадку пасьпяховага выступу ў гульнях супраць зборнай Румыніі, аднак ня здолелі скарыстацца мажлівасьцямі, прайграўшы румынкам абодва матчы. Страціўшы шанец на выхад з групы, зборная Беларусі ўсё ж прадэманстравала свой патэнцыял, здабыўшы 26 чэрвеня ў Менску перамогу над турчанкамі. Тым часам нацыянальная фэдэрацыя пастанавіла адмовіцца ад эўрапейскага кваліфікацыйнага турніру да летніх Алімпійскіх гульняў 2012 году[2]. У верасьні 2012 году зборная Беларусі брала ўдзел у адборачным турніры чэмпіянату Эўропы 2013 году бязь дзьвюх ключавых гульчыхаў, як то Аксаны Кавальчук, якая сышла ў дэкрэтны адпачынак, і блякавальніцы Алены Юр’евай, якая атрымала расейскае грамадзянства. Зазнайшы дзьве паразы ад зборнай Азэрбайджану, беларускі задаволіліся другім месцам у групе, што дало мажлівасьць прабіцца на кантынэнтальнае першынство праз сутыкавыя матчы супраць зборнай Славаччыны, чым беларускі і скарысталіся. У верасьні 2013 году зборная Беларусі шосты раз выступіла ў фінальным турніры чэмпіянату Эўропы. На групавым этапе падапечныя Віктара Ганчарова саступілі зборным Расеі і Харватыі і перамаглі каманду Азэрбайджану, атрымаўшы першую з 1997 году перамогу ў рамках фінальных турніраў чэмпіянатаў Эўропы, якая ў выніку дазволіла ім пракрочыць у плэй-оф. У матчы 1/8 фіналу зборная Беларусі зь лікам 0:3 не на сваю карысьць саступіла турчанкам.

У студзені 2015 году новым галоўным трэнэрам беларускай зборнай стаў настаўнік берасьцейскага «Прыбужжа» Пётар Хілько[3]. Зь ягонай працай дружына ўдала завяршыла пачаты яшчэ пры Ганчарове кваліфікацыйны турнір чэмпіянату Эўропы, здабыўшы пуцёўку ў фінальную частку кантынэнтальнага першынства паводле вынікаў дадатковых матчаў супраць зборнай Украіны ў Берасьці. Зборная Беларусі здабыла дзьве перамогі на групавым этапе чэмпіянату Эўропы, перагуляўшы харватак і баўгарак, што дазьволіла прабіцца ў плэй-оф. У матчы 1/8 фіналу супраць зборнай Польшчы падапечныя Хілько здолелі адгуляцца зь ліку 0:2 паводле партыяў і нават вялі зь лікам 10:7 у пятым сэце, але ў выніку саступілі[4]. У красавіку 2016 году Хілько пакінуў пасаду галоўнага трэнэра зборнай у сувязі з рознагалосьсямі з фэдэрацыяй[5], аднак у жніўні 2017 году быў вернуты на былую пасаду. На чэмпіянаце Эўропы 2017 году ў Азэрбайджане і Грузіі зборная Беларусі ўпершыню за ўвесь час выступаў на кантынэнтальных пяршынствах дакрочыла да чвэрцьфіналу і заняла 7-е месца. На шляху да свайго найлепшага выніку каманда Хілько здабыла перамогу ў зборнай Грузіі, але саступіла зборнай Італіі. У наступных двух сустрэчах беларускі здабылі перамогу, пры гэтым двойчы саступаючы цягам гульні зь лікам 0:2, выгуляўшы зборныя Харватыі і Чэхіі. Перамозе над чэшкамі ў матчы плэй-оф паспрыялі замены, як то перавод на пазыцыю дыяганальнай нападніцы Настасьсі Гарэлік замест капітана Аксаны Кавальчук і выхад на пляцоўку Надзеі Сьмірновай. У 1/4 фіналу зборная Беларусі ў трох партыях прагуляла будучым чэмпіёнкам зборнай Сэрбіі. Пасьпяховы выступ на Эўра дазволіў беларускай камандзе без дадатковага адбору кваліфікавацца на наступны чэмпіянат Эўропы.

У чэрвені 2019 году зборная Беларусі ўпершыню апынулася на п’едэстале розыгрышу Эўралігі. Каманда без паразаў пракрочыла групавы этап, а ў Фінале чатырох у Вараждзіне саступіла зборнай Чэхіі, але перамагла ў матчы за 3-е месца зборную Гішпаніі[6]. Гэтага дасягненьня беларуская каманда дамаглася, не зважаючы на пашкоджанье блякавальніцы Анжалікі Барысевіч і завяршэньня кар’еры сувязной Вольгі Пальчэўскай. За месяц да пачатку чэмпіянату Эўропы 2019 году адна з зорак зборнай Ганна Грышкевіч пайшла ў дэкрэтны адпычынак, у выніку каманда зазнала паразы ўва ўсіх трох матчах. У сувязі з расейскім уварваньнем ва Ўкраіну ў 2022 годзе Эўрапейская канфэдэрацыя валейболу адхіліла беларускую зборную ад усіх турнірах.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць