Дуда (верш)

Дуда. Песьня-жальба з старой Беларусі — верш Мойшэ Кульбака. Уяўляе сабой восем песень Мойшэ Кульбака, у якіх паэт апявае краявіды і культуры Беларусі, беларусаў і беларускіх габрэяў.

Дуда
א דודע
Жанр:	верш
Аўтар:	Мойшэ Кульбак
Мова арыгіналу:	ідыш
Электронная вэрсія

Верш «Доля» нагадвае верш «Зайграй, зайграй, хлопча малы…» Паўлюка Багрыма і верш «Мая дудка» Францішка Багушэвіча.

Доля Гэй, зайграю я бедную долю маю на дудзе, ду-ду-ду... застагну разам з стогнам савіным з бурага лесу і ўздыхну разам з уздыхам, як буслоў чарада, што ляціць да зялёнага мора… Ой, якія карчы не ветры вырвалі буйныя? — Зубы ў роце маім. А што зрабілася белым нябеленае? — Мае кудлатыя валасы. А якая доўгая рыба засталася без рэчкі? — Я, дудар беларускі… Ду-ду-ду-ду. —  пераклад зь ідышу Сяргея Шупы

Мойшэ Кульбак, як і ў сваім вершу Вяльля і Нёман, апявае краявіды ракі Вяльля.

Вяльля Я ляжаў ля Вяльлі. Яна, матуля, піла месячнае сьвятло. Я выглянуў і спытаўся ў яе: Ці ня будзе Бялун гневацца на нас?.. Ой, ужо не сядзіць сярод зораў Бялун і не плыве ўжо ў нябёсах, як шчупак серабрысты, як лін залаты… Ду — дык з чым жа мы засталіся? — ду-ду-ду. Мы засталіся зь вядром, што няможна ім чэрпаць, з лапатаю, што няможна капаць, з вадой, якую не перайсьці… Гэй, ду-ду-ду-ду. —  пераклад зь ідышу Сяргея Шупы

Пераклад

Пераклад на беларускую мову ў 2018 годзе выканаў Сяргей Шупа.

Вонкавыя спасылкі

• Пераклад на беларускую мову