Дуб корачны
Дуб корачны (Quercus suber) — вечназялёнае дрэва сямейства букавых, паходзіць з паўднёва-заходняй Эўропы і паўночнай Афрыкі, шляхам інтрадукцыі зьявілася таксама ў іншых краінах Міжземнамор’я.
Дуб корачны | |
Клясыфікацыя | |
---|---|
Царства | Расьліны |
Аддзел | Пакрытанасенныя |
Кляса | Двухдольныя |
Атрад | Букакветныя |
Сямейства | Букавыя |
Род | Дуб |
Бінамінальная намэнклятура | |
Quercus suber | |
Батанічнае апісаньне
рэдагавацьДрэвы вышыні вышынёй да 20 м, у дыямэтры да 1 м. Ствол і старыя галіны пакрыты цьвёрдай тоўстай карой (коркам), якая пэрыядычна здымаецца ў прамысловых мэтах (раз у 9-12 гадоў). Лісьце авальнае, скурыстае, ападае раз у 2-3 гады. Квітнее амаль бесьперапынна, за выключэньнем летніх месяцаў.
Плод — жолуд. Жалуды сядзяць па 1-3 штукі, на кароткай ножцы, утоеныя. Сьпеюць восеньню. Прарастаюць хутка — за 2-5 дзён. У першыя гады расьце павольна і патрабуе стараннага догляду. Цеплалюбівая і засухаўстойлівая расьліна. Каранёвая сыстэма глыбокая. Жыве да 200 гадоў і больш. Мае дэкаратыўнае значэньне.
Драўніна вельмі цьвёрдая, дзякуючы чаму ня мае выкарыстаньне пры вытворчасьці мэблі. Аднак часта выкарыстоўваецца пры апале ў камінах. Асаблівасьцю дрэва зьяўляецца вогнеўстойлівая кара, дзякуючы чаму ствол амаль не зьведвае значных пашкоджаньняў пры лясных пажарах.
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьДуб корачны — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў