Дубавац (замак)
| замак | |
Дубавац
Stari grad Dubovac | |
| |
| Краіна | Харватыя |
| Месцазнаходжаньне | Карлавац |
| Каардынаты | 45°29′41″ пн. ш. 15°31′40″ у. д. / 45.49472° пн. ш. 15.52778° у. д.Каардынаты: 45°29′41″ пн. ш. 15°31′40″ у. д. / 45.49472° пн. ш. 15.52778° у. д. |
Дубавац на мапе Харватыі   Дубавац | |
 Дубавац на Вікісховішчы
| |
Гіторыя замку
рэдагавацьЗамак Дубавац — адзін з найстарэйшых архітэктурных помнікаў у Карлавацы. Ён вядомы дзякуючы сваёй багатай гісторыі і зьяўляецца свайго роду захавальнікам гістарычнай памяці харвацкага народу.
Замак Дубавац атрымаў сваю назву ў гонар былога дубовага лесу, якім ён з даўніх часоў быў акружаны. Цікава, што замак Дубавац значна старэйшы, за сам горад. Калі Карлавац пачаў будавацца, Дубавац ўжо працяглы час ўзвышаўся над гарой. У сярэднявеччы Дубавац разьвіваўся як сяло з крэпасьцю, знаходзячыся на скрыжаваньні важнейшых для свайго часу рэк і дарог. Першая згадка пра горад сустракаецца ў 1339 годзе, калі ў Дубавац прыяжджае сьвятар. Ёсьць таксама згадкі пра гандлёвыя і камэрцыйныя прадпрыемствы, а таксама аб разбуральным турэцкім нашэсьці 1578. Гэтае нашэсьце практычна спустошыла Дубавац, уцекачы зь якога знайшлі прытулак на тэрыторыі хутка пабудаванага паселішча Карлавац. Ад старога гораду захаваўся толькі замак.[1]
Рэканструкцыі
рэдагавацьАпошняя рэканструкцыя замку праводзілася ў 1961 годзе, у тым ліку і па ініцыятыве харвацкага інстытуту кіраваньня ім. Грэта Юрыч, які і заняў яго памяшканьні. А з 1965 па 2007 гады замак быў аддадзены Гарадзкому музэю і ва ўсіх яго памяшканьнях былі разьмешчаны экспазыцыі, прысьвечаныя гісторыі гораду. Нават у назіральных вежах была адкрыта выстаўка "Аб купэ і Каране".
Для рэканструкцыі замку ў XX стагодзьдзі выкарыстоўваліся вельмі важныя запісы ваенных інжынэраў з Крэй, зробленыя ў 1777 годзе. У гэтых дакумэнтах апісана структура замка і матэрыялы, якія выкарыстоўваліся пры будаўніцтве. Таксама там падрабязна апісваліся вуглавыя вежы, двухпавярховыя вежы.
Уладальнікі замка
рэдагавацьВаладарылі замкам ў розныя часы арыстакратычныя сям’і: Зудар (1387-1426), Франкапан (1442 — 1550) і Зрынскі (1550-1578), пасьля замак адышоў да камандаваньня арміі ў Карлаўцах (1678-1810).
У 1837 годзе новы ўладальнік, граф Ляваль Нуген, перабудаваў замак у духу рамантызму.[2].