Другая румынская кампанія (1918)
Друга́я румы́нская кампа́нія — адна з самых кароткіх кампаній Першай сусьветнай вайны, якая доўжылася 2 дні: 10 і 11 лістапада 1918 году. Кампанія прынесла важныя тэрытарыяльныя і матэрыяльныя выгады для Румыніі, і была прэлюдыяй да румынская-вугорскай вайны, якая пачалася праз 2 дні — 13 лістапада.
Другая румынская кампанія | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Супернікі | |||||||||
Каралеўства Румынія | Нямецкая імпэрыя Аўстра-Вугоршчына | ||||||||
Страты | |||||||||
невядомыя | невядомыя, 77 захопленых караблёў | ||||||||
Перадгісторыя
рэдагавацьПершая румынская кампанія скончылася перамогай Цэнтральных дзяржаў, прымусілі Румынію падпісаць Бухарэсцкую дамову і выйсьці з вайны ў траўні 1918 году. Гэтая дамова была разарваны Румыніяй, якая паўторна абвясьціла вайну Цэнтральным дзяржавам 10 лістапада 1918 году[1].
Ход кампаніі
рэдагавацьПаўночны фронт
рэдагавацьНа паўночным фронце, Румынскія войскі акупавалі Аўстрыйскую Букавіну, увайшоўшы ў Чарнаўцы[2].
Паўднёвы фронт
рэдагавацьНа раніцу 11 лістапада, за 3 гадзіны да падпісаньня перамір'я зь Нямеччынай, румынская манітор Mihail Kogălniceanu, разам з трыццацітонай рачной тарпэднай лодкай Trotuşul, захапілі порт Брэіла, пасьля таго як немцы пакінулі горад. Два румынскіх ваенных карабля захапілі 77 розных нямецкіх судоў, кінутых у порце гораду (баржы, танкеры, буксіры, плывучыя краны і маторныя лодкі)[3].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Spencer C. Tucker, The Great War, 1914–1918, Routledge, 2002, стр. 121
- ^ Пол Робэрт Магочы, A History of Ukraine: The Land and Its Peoples, University of Toronto Press, 2010, стр. 553
- ^ Raymond Stănescu, Cristian Crăciunoiu, Marina română în primul război mondial , Modelism Publishing , 2000, стар. 251 (на румынскай)