Дзіўнаў
Дзі́ўнаў (па-польску: Dziwnów, па-польску: Dievenow) — места ў Каменскім павеце Заходнепаморскага ваяводзтва Польшчы, сядзіба меска-вясковай гміны. Пляжная і партовая мясьціна на Балтыйскім моры. Насельніцтва — 2451 чалавек (2021), плошча — 4,97 км².
Дзіўнаў | |||
| |||
Краіна: | Польшча | ||
Плошча: |
| ||
Насельніцтва: |
| ||
Часавы пас: | UTC+1 | ||
летні час: | UTC+2 | ||
Паштовы індэкс: | 72-420 | ||
Геаграфічныя каардынаты: | 54°1′0″ пн. ш. 14°45′0″ у. д. / 54.01667° пн. ш. 14.75° у. д.Каардынаты: 54°1′0″ пн. ш. 14°45′0″ у. д. / 54.01667° пн. ш. 14.75° у. д. | ||
Дзіўнаў | |||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||
http://www.dziwnow.pl |
Геаграфія
рэдагавацьДзіўнаў ляжыць на ўзьбярэжжы Заходнепаморскага ваяводзтва, у паўночнай частцы Каменскага павету, пры ўпадзеньні ракі Дзіўны ў Балтыйскае мора. Мясцовасьць знаходзіцца ў паўночнай частцы Заходняй Памяраніі.
Мінуўшчына
рэдагавацьПершыя згадкі пра Дзіўнаў датаваныя 1243 рокам. У раньнім Сярэднявеччы там праходзіў гандлёвы шлях ад Шчэцінскай затокі да Балтыкі. У XIII стагодзьдзі Дзіўна абмялела і страціла сваё гандлёвае значэньне.
У 1820-30 роках у Дзіўнаве зьявіліся першыя пацыенты, дзякуючы чаму пачалося разьвіцьцё тут марской лякарні. Ад 1823 стаў вядомы як курорт. Пасьля адкрыцьця ў 1896 року мінэральных крыніцаў тут пачалі паўставаць мінэральныя і гразевыя купальні.
У 1886 была заснаваная берагавая ратавальная станцыя. Узімку 1912/13 крыгаход зьнішчыў будынак станцыі. Яго адбудавалі ў 1914, гэтым разам далей ад берагу.
У 1892—1900 збудаваныя і ўведзеныя ў эксплюатацыю хвалярэзы.
13 сакавіка 1945 року польскія і савецкія жаўнеры занялі прылеглую вёску Дзіўнувак, а вузкі пярэсмык да Дзіўнава быў вельмі добра абаронены. Дзіўнаў быў узяты толькі 4 траўня. У памяць пра палеглых пры ўзяцьці польскіх жаўнераў на выезьдзе ў бок Камяня Паморскага па вайне пастаўлены помнік.
На пачатку 50-х рокаў XX стагодзьдзя ў месьце дзейнічаў 250-ы вайсковы шпіталь для хворых і параненых грэцкіх партызанаў-камуністаў, якія бралі ўдзел у грамадзянскай вайне ды пасьля паразы камуністычнага супраціву былі вымушаныя эміграваць.
У 1958—1963 роках хвалярэзы набылі сучасныя памеры.
У 1954—1957 вёска была сядзібай уладаў аднайменнай грамады. У 1958 грамада пераўтвораная ў пасёлак мескага тыпу. У 1973 Дзіўнаў страціў гэты статус, ізноў стаўшыся вёскай і цэнтрам вясковай гміны. 1 студзеня 2004 року Дзіўнаў, Дзіўнаў Дольны, Дзіўнаў Гурны і Дзіўна аб’яднаныя і ўтварылі адзін населены пункт зь мескім статусам.
Турыстычная інфармацыя
рэдагавацьЛетнім пляж над морам займае 800 м уздоўж берагу ад вуліцы Паркавай да вуліцы Жэромскага.
Пад’ёмны мост над Дзіўнай злучае места з востравам Волін на заходнім краі Дзіўнава.
Ля ўваходу ў порт два хвалярэз адной даўжыні 350 м. Маляўнічая набярэжная ўздоўж курортнага парку.
У 2013 року ля рыбалоўнага порту адкрытая марына(d) на 60 яхтаў. Улетку з пасажырскай прыстані ходзяць тры «пірацкія» караблі з турыстычнымі рэйсамі па Балтыйскім моры.
У 2012 року адкрыты парк мініятураў, па якім курсуе вузкакалейка.
Архітэктурныя славутасьці
рэдагавацьКомплекс пансіёнаў пачатку XX стагодзьдзя.
Парафіяльны касьцёл сьвятога Язэпа, высьвячаны 28 жніўня 1977 року. Збудаваны ў выглядзе чоўна на месцы ратавальнай станцыі.
Месты-партнэры
рэдагаваць- Вэрнойхен (Нямеччына)
- Сасновец (Польшча)
- Гораў Велікапольскі (Польшча)
Крыніцы
рэдагавацьВонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Dievenau, Dievenow, Berg-Dievenov // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom II: Derenek — Gżack. — Warszawa, 1881. — S. 32
- Dziwnów // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom II: Derenek — Gżack. — Warszawa, 1881. — S. 303