Дактылі́чная ры́фма — від рыфмы, у якой націск падае на трэці ад канца склад сугучных словаў. Яна сустракаецца ў беларускай паэзіі ўсіх часоў, хоць у старажытны пэрыяд выкарыстоўвалася значна радзей, чым у сучаснай вершатворчасьці. Па частаце ўжываньня гэтая рыфма знаходзіцца на трэцім месцы — пасьля жаночай і мужчынскай. Вось прыклады дактылічнай рыфмы:

Антон мало́дзенькі
Піў мёд сало́дзенькі.
Прыкаціўся к бо́чачцы,
Яшчэ трошкі хо́чацца.
(Народная песьня).

Дактылічная рыфма часьцей выкарыстоўваецца не самастойна, а ў спалучэньні з жаночай і мужчынскай, што робіць рытміка-інтанацыйны малюнак вершаванага твора больш разнастайным.

Літаратура

рэдагаваць