Гута Пеняцка

	Гута Пеняцка
	укр. Гута Пеняцька
	; Памятнік замардаваным польскім жыхарам вёскі
Першыя згадкі:	1786
Краіна:	Украіна
Вобласьць:	Львоўская
Раён:	Золачаўскі
Насельніцтва:	50 ± 10 чал. (1 сакавіка 1944);
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Нумарны знак:	BC, НС / 14
Геаграфічныя каардынаты:	49°54′7.2″ пн. ш. 25°5′56.4″ у. д. / 49.902° пн. ш. 25.099° у. д.Каардынаты: 49°54′7.2″ пн. ш. 25°5′56.4″ у. д. / 49.902° пн. ш. 25.099° у. д.
	Гута Пеняцка на мапе Ўкраіны ± Гута Пеняцка
	Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Гута.

Гута Пеняцка (па-ўкраінску: Гута Пеняцька; па-польску: Huta Pieniacka) — апусьцелая вёска ў Золачаўскім раёне Львоўскай вобласьці Ўкраіны.

Гісторыя

У 1918—1919 гадох вёска знаходзілася на тэрыторыі ЗУНР, у 1919—1939 — Польшчы (ад 1920 году ў складзе Тарнопальскага ваяводзтва), пасьля савецкай агрэсіі 1939 году ўвайшла ў склад Украінскай ССР.

У пачатку 1944 году ў ваколіцах Гуты Пеняцкай дзейнічалі савецкія партызанскія аддзелы, якім аказвала падтрымку мясцовае насельніцтва і да якіх была прыцягнутая частка мясцовых палякаў.

Гісторык Андрэй Баляноўскі выявіў у архіве новых актаў у Варшаве арыгінальнае паведамленьне міністра польскага эміграцыйнага ўраду ў Лёндане В. Баначака, у якім выразна пазначана: «24 лютага 1944 падразьдзяленьне нямецкай тайнай палявой паліцыі прайшло паблізу Гуты Пеняцкай, і мясцовае насельніцтва, лічачы, што гэта ўкраінскі атрад, пачало абстрэльваць падразьдзяленьне. У выніку былі забітыя 6—8 немцаў. 28 лютага карныя падразьдзяленьні таемнай палявой паліцыі ўварваліся ў Гуту Пеняцкую і цалкам зьнішчылі вёску, каля 500 чалавек забіўшы»^[1].

28 лютага 1944 году ў гэтым сяле гітлераўскія войскі зьнішчылі ўсе 172 дамы і забілі ўсіх жыхароў (па розных ацэнках ад 500 да 800 чалавек, у тым ліку жанчын і дзяцей)^[2].

У 65-ю гадавіну гэтага масавага забойства прайшла ўрачыстасьць, у якой удзельнічалі прэзыдэнты: Лех Качынскі і Віктар Юшчанка.

Крыніцы

^ AAN. — Ministerstwo Spraw Wewn., Wydział Sprawozdanie sytuacyjne Nr. 15/1944. — S. 24.
^ Шишка М. Трагедія Гути Пеняцької // Броди і Брідщина. Історико-мемуарний збірник. — Книга ІІ. — Броди. - 1998. — С. 269—272

Вонкавыя спасылкі

Гута Пеняцка — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Гута Пеняцька: нацистський слід польської трагедії 1944 року
«Śledztwo ws. mordu w Hucie Pieniackiej», informacje rzecznika IPN-u Andrzeja Arsyniuka, PAP, Gazeta Prawna, 28 luty 2009 (пол.)
Pojednanie pod Lwowem, Gazeta Wyborcza z dnia 2 marca 2009 roku, s. 10 (пол.)
Польсько-українські стосунки в 1942—1947 роках у документах УПА

[1] AAN. — Ministerstwo Spraw Wewn., Wydział Sprawozdanie sytuacyjne Nr. 15/1944. — S. 24.

[2] Шишка М. Трагедія Гути Пеняцької // Броди і Брідщина. Історико-мемуарний збірник. — Книга ІІ. — Броди. - 1998. — С. 269—272

[1]

[2]

Гута Пеняцка
укр. Гута Пеняцька
Памятнік замардаваным польскім жыхарам вёскі
Першыя згадкі:	1786
Краіна:	Украіна
Вобласьць:	Львоўская
Раён:	Золачаўскі
Насельніцтва:	50 ± 10 чал. (1 сакавіка 1944)
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Нумарны знак:	BC, НС / 14
Геаграфічныя каардынаты:	49°54′7.2″ пн. ш. 25°5′56.4″ у. д. / 49.902° пн. ш. 25.099° у. д. / 49.902; 25.099Каардынаты: 49°54′7.2″ пн. ш. 25°5′56.4″ у. д. / 49.902° пн. ш. 25.099° у. д. / 49.902; 25.099
Гута Пеняцка на мапе Ўкраіны ± Гута Пеняцка Гута Пеняцка
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы