Готлібішкі
Готлібішкі (лет. Gotlybiškiai) — вёска ў Летуве, на рацэ Цэсарцы. Уваходзяць у склад Шацкага староства Шацкага раёну Мар’ямпальскага павету.
Готлібішкі лац. Gotlibiški | |
лет. Gotlybiškiai | |
Краіна: | Летува |
Павет: | Мар’ямпальскі |
Раён: | Шацкі |
Насельніцтва: |
|
Часавы пас: | UTC+2 |
летні час: | UTC+3 |
Геаграфічныя каардынаты: | 54°57′50″ пн. ш. 22°52′8″ у. д. / 54.96389° пн. ш. 22.86889° у. д.Каардынаты: 54°57′50″ пн. ш. 22°52′8″ у. д. / 54.96389° пн. ш. 22.86889° у. д. |
Готлібішкі | |
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Назва
рэдагавацьГотліб — імя германскага паходжаньня, якое мае дзьве вэрсіі этымалёгіі (у залежнасьці ад арыгінальнага напісаньня):
- Готліб (Guðleifr[1], Goteleib) — ад guð 'Бог' і leif 'спадчына'[2][3].
- Готліб (Gottlieb) азначае «той, каго любіць Бог» і адпавядае грэцкаму імю Theophilos[4].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[5], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[6]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[7].
Гісторыя
рэдагавацьУ XIX ст. Готлібішкі ўваходзілі ў склад Уладыславаўскага павету Сувалкаўскай губэрні.
Насельніцтва
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Глеб // Фасмер М. Этимологический словарь русского языка: В 4 т.: Пер. с нем. = Russisches etymologisches Wörterbuch. Т. 1. — М., 2004.
- ^ Seibicke W. Historisches Deutsches Vornamenbuch. Bd. 1. — de Gruyter, 1996.
- ^ Goteleib, Nordic Names
- ^ Hanks P. Dictionary of American Family Names. Vol. 1. — Oxford University Press, 2003. P. 70.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. II. — Warszawa, 1881. S. 754.
- ^ Списки населённы мест Сувалкской губернии (1888 года), как материалы для историко-этнографической географии края. — СПб., 1901. С. 274.