Герб Латвіі быў створаны па абвяшчэньні Латвійскае Рэспублікі (18 лістапада 1918 году) Рыхардсам Зарыньшам.

Вялікі герб Латвійскай рэспублікі

Структура

рэдагаваць

Герб Латвійскай рэспублікі ўяўляе сабой перасечаны і напалову расьсечанны на лазур, чэрвлень і срэбра геральдычны шчыт. У верхнім, сінім полі шчыта намаляванае стылізаванае залатое ўзыходзячае сонца з разьбежнымі прамянямі. Ніжняе поле расьсечанае на дзьве роўныя часткі. У правым (у геральдыцы бакі шчыта вызначаюцца так, як калі бы назіральнік быў разьмешчаны за шчытом, гэта значыць люстрана), срэбным полі чырвоны леў. У левым, чырвоным полі — срэбны грыфон.

Выкарыстаньне

рэдагаваць
 
Малы пашыраны герб Латвійскай рэспублікі

Выкарыстаньне гербу Латвіі рэглямэнтавана законам. Адрозьніваюць тры разнавіднасьці гербу: вялікі, малы пашыраны і малы герб.

  • Вялікі герб выкарыстоўваецца прэзыдэнтам, парлямэнтам (соймам), прэм’ер-міністрам, кабінэтам міністраў, міністэрствамі, Вярхоўным судом, Генэральнай пракуратурай, а таксама дыпляматычнымі і консульскімі прадстаўніцтвамі Латвіі.
  • Малы пашыраны герб выкарыстоўваецца камітэтамі і камісіямі парлямэнту і кабінэтам міністраў, а таксама ўстановамі, зьмешчанымі ў непасрэдным падначаленьні гэтых органаў улады.
  • Малы герб выкарыстоўваецца іншымі ўрадавымі ўстановамі, муніцыпальнымі органамі мясцовага самакіраваньня, а таксама адукацыйнымі ўстановамі на афіцыйных дакумэнтах.

Гісторыя

рэдагаваць
 
Малы герб Латвійскай рэспублікі

Да абвяшчэньня незалежнасьці Латвійскай рэспублікі 18 лістапада 1918 году гербу адзінай Латвіі не існавала. Герб, створаны латыскім мастаком, прафэсарам Рыхардсам Зарыньшам, аб’яднаў у сабе як сымбалі нацыянальнай дзяржаўнасьці Латвіі, так і старадаўнія гербы гістарычных абласьцей краіны. Быў прыняты ў якасьці дзяржаўнага гербу 16 ліпеня 1921 году Ўстаноўчым зборам Латвійскай рэспублікі.

Герб спалучае ў сабе сымбалі латыскай нацыянальнай дзяржавы і традыцыйную сымболіку ўвайшоўшых у склад Латвіі рэґіёнаў.

Узыходзячае сонца над таркам сымбалізуе нацыянальную ідэнтычнасьць латышоў. Гэты сымбаль ужываўся як апазнавальны знак латыскіх жаўнераў у расейскім войску падчас Першае сусьветнае вайны. Сонца мае 17 прамянёў, што сымбалізуюць 17 латвійскіх акругаў.

Тры залатыя зоркі над таркам сымбалізуюць злучнасьць у складзе Латвіі трох гістарычных краёў: Курляндыю (разам з Зэмгаліяй), Лівонію і Латгалію.

Гэтыя рэґіёны таксама адзначаюцца сваімі традыцыйнымі (з 16 стагодзьдзя) геральдычнымі сымбалямі, што выяўленыя на гербе двойчы — як таркатрымальнікі і ў ніжняй палове самога тарку:

  • Курляндыя і Зэмґалія — чырвоны Леў. Леў зьяўляецца ўжо ў 1569 годзе на гербе тагачаснага Курляндзкага герцаґства.
  • Лівонія — срэбны ґрыфон. Гэты сымбаль паходзіць з 1566 году, калі тэрыторыя сёньняшняе Латґаліі была ў складзе Рэчы Паспалітае.

Глядзіце таксама

рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць