Вілігад
Вілігад (лац. Willehadus, Willihadus; каля 745 — 8 лістапада 789) — хрысьціянскі місіянэр і першы біску Брэмэну, Сьвяты.
| Вілігад | |
 Вілігад | |
| Сьвяты | |
|---|---|
| Нарадзіўся | каля 745 |
| Памёр | 8 лістапада 789 |
| Дзень памяці | 8 лістапада |
Біяграфія
рэдагавацьЗ усяго відаць, па пасьпяховым заканчэньні царкоўнай навучальнай установы ў Ёрку прыбыў паміж 765 і 770 гадамі з духоўнай місіяй у Фрызію. Праводзіў пасьпяховую місіянэрскую дзейнасьць, што ўвесь час пагражала яго жыцьцю. Яго падтрымліваў Карл Вялікі[1].
У 782 годзе праз паўстаньне саксаў мусіў згарнуць сваю дзейнасьць і выправіцца ў пілігрымку ў Рым. Па вяртаньні прыкладна два гады пражыў у кляштары Эхтэрнаху. Па тым, як водца саксаў Відукінд у 785 годзе прыняў хрост, вярнуўся ў Фрызію і працягную місіянэрскую дзейнасьць. Цэнтрам місіі абраў Брэмэн.
13 ліпеня 787 года атрымаў пасьвячэньне ў біскупы, а ў 789 годзе на сьвята Ўсіх Сьвятых асьвяціў у Брэмэне зноў адбудаваны з дрэва касьцёл.
Жывот сьвятога напісалі ў кляштары Эхтэрнаху[2].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Виллегад // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1892 Т. VI. — С. 339.
- ^ Герлинда Н. Происхождение «Жития святого Виллехада» // Именослов. История языка. История культуры. Вып. 4. — М., 2012. С. 199—214.