Відаўт
Відаўт (Відаўць) — мужчынскае імя.
Відаўт лац. Vidaŭt | |
Widald | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Wid + Wald |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Відаўць |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Відаўт» |
Паходжаньне
рэдагавацьВідалд (Widald) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) паходзіць ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва', а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[2].
У Прусіі бытавала імя Відаўт: Widaute, Wydawte, Wydawthe[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: за великого князя Видовта (1 сакавіка 1571 году)[4]; Wydawciszki (1744 год)[5].
Носьбіты
рэдагавацьУ XVI ст. існавала сяло Відаўці (Видовти) у Жамойцкім старостве[6].
На гістарычнай Ашмяншчыне існуе вёска Відаўцішкі.
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1573.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 117.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 343.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 47.