Відарт
Відарт, Відорт — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Відарт лац. Vidart | |
| Vidart | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wid + Hart |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Відорт |
| Вытворныя формы | Вітарт |
| Зьвязаныя імёны | Артавід |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Відарт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьВідарт або Відэрд (Vidart[1], Widderd) і Ардвіда або Гартвід (Ardois[2][a], Hartvid[4]) — імёны германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) паходзіць ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'[6], а аснова -гард- (-гарт-, -арт-) (імёны ліцьвінаў Бэйнарт, Ленарт, Мэйнарт; германскія імёны Beynart, Lenhardt, Meinhart) — ад гоцкага hardus 'моцны, цьвёрды'[7][8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: на бояр ошъменских… на Котла, а на Юшъка Видортовичовъ (5 красавіка 1541 году)[9].
Носьбіты
рэдагаваць- Рыгор Відарт(uk) (1764—1834) — паэт і сьпявак шляхецкага паходжаньня (нарадзіўся на Падкарпацьці), удзельнік вызвольнага паўстаньня 1830—1831 гадоў; меў сына Каятана(uk) і ўнука Францішка(uk)
Глядзіце таксама
рэдагавацьЗаўвагі
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Jungfer J. Germanisches aus Spanien // Politisch-Anthropologische Monatsschrift für Praktische Politik, für Politische Bildung und Erziehung auf Biologischer Grundlage. Jahrgang 6. — Leipzig, 1908. S. 710.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 14, 124.
- ^ Hartvid, Nordic Names
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1570.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 27 (1541—1542). — Vilnius, 2016. P. 29.