Воланг (Воленг) — мужчынскае імя.

Wolank
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Wolo + Lang
Іншыя формы
Варыянт(ы) Воленг
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Воланг»

Паходжаньне

рэдагаваць

Воланк (Wolank) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -вол- паходзіць ад стараверхненямецкага wola 'дастатак, шчаснасьць'[2], а аснова -ланг- (-лонг-, -ланк-) (імёны ліцьвінаў Лангін, Лонгвін, Лянгерд; германскія імёны Langin, Langewin, Langarda) — ад старагерманскага lung 'хуткі'[3] або гоцкага laggs, стараангельскага long 'доўгі'[4].

У 1637 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Tobias Wolertus[a], Regiomontanus Prussus[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Jerzy Wolangowius (Volangovuis, Vologovius) (1592 год)[8]; Symon Tadeusz Wolęgiewicz… Symon Wolęgiewicz… Józef Wolęgiewicz (27 жніўня 1760 году)[9]; Wołongiewicz (канец XIX ст.)[10].

Носьбіты

рэдагаваць

Валангевічы (Wołongiewicz) — прыгонныя з ваколіцаў Мерачу, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[11].

Валангевічы (Wołągiewicz, Wołongiewicz) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[12].

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Wolhart[5] (Vulardus[6])
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1012.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 228.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
  4. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 157.
  5. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1632.
  6. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 228.
  7. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 381.
  8. ^ Poplatek J. Wykaz alumnów Seminarium Papieskiego w Wilnie 1585—1773 // Ateneum Wileńskie. R. 11 (1936). S. 239.
  9. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. Акты Городненского гродского суда. — Вильна, 1874. С. 336.
  10. ^ Spis mieszkańców parafii marcinkańskiej w końcu XIX w., Genealogia Wileńszczyzny
  11. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 340.
  12. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 450.