Бэрвід
Бэрвід (Бірвід) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Бэрвід лац. Bervid | |
| Berwid | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Bero + Wid |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Бірвід |
| Вытворныя формы | Барвід |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Бэрвід» | |
Паходжаньне
рэдагавацьБэрвід або Бэрвіда (Berwid[1], Beroidis) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -бер- (-бір-) (імёны ліцьвінаў Бірын, Бірыбольд, Бэрвольд; германскія імёны Birin, Beribald, Berwoldus) паходзіць ад гоцкага baira[3], германскага bero 'мядзьведзь'[4], а аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) — ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Jana Berwida z Gieczan, pisarza (15 чэрвеня 1789 году)[6]; Katarzyna Birwidowna (1828 год)[7].
Носьбіты
рэдагавацьБірвід (Birwid) — прозьвішча, гістарычна зафіксаванае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[8].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 2: Die Ostgoten. Die Langobarden. Die altgermanischen Bestandteile des Ostromanischen. Altgermanisches im Alpenromanischen. — Berlin und Leipzig, 1935. S. 88.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. P. 265, 1562.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 52.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 2. — Вильнюс, 1961. С. 376.
- ^ Bijuciszki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Maciejauskienė V. Lietuvių pavardžių susidarymas, XIII—XVIII a. — Vilnius, 1991. P. 96.