Будзенішкі
Будзенішкі, Будзінішкі (лет. Budziniškis) — вёска ў Летуве, каля ракі Кроі. Уваходзяць у склад Лігумскага староства Пакройскага раёну Шавельскага павету.
| Будзенішкі лац. Budzieniški | |
| лет. Budziniškis | |
| |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Шавельскі |
| Раён: | Пакройскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°58′59″ пн. ш. 23°37′8″ у. д. / 55.98306° пн. ш. 23.61889° у. д.Каардынаты: 55°58′59″ пн. ш. 23°37′8″ у. д. / 55.98306° пн. ш. 23.61889° у. д. |
Будзенішкі на мапе Летувы   Будзенішкі | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Назва
рэдагавацьБодзін або Будзін (Bodin, Budin) — імя германскага паходжаньня[1][2][3].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[4], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[5]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[6].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1902 год — 6 чалавек[7]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Knorr W. Die Familiennamen des Fürstenthums Lübeck. — Entin, 1876. S. 6.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 323, 1140.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 269.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 370.