Бернуш
Бернуш, Бернаш — мужчынскае імя.
| Бернуш лац. Biernuš | |
| Bernasch | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Bern + суфікс з элемэнтам -ш- (-sch-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Бернаш |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Бернуш» | |
Паходжаньне
рэдагавацьБерн (Bern) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова берн- (бэрн-) (імёны ліцьвінаў Бернат, Бернар, Бэрнард; германскія імёны Bernat, Bernar, Bernard) паходзіць ад германскага beran 'мядзьведзь'[2].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Bernasz (Bernisz)[3]: Bernisch (1426 год), Bernasz (1486 год), Bernasch (1487 год)[4].
У Чэхіі гістарычна бытавала германска-славянскае імя Bernaš (Barnaš)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: чоловеки конюховъ илкговъскихъ на имя… а Бернуша Цетеневича (29 красавіка 1516 году[6], 12 студзеня 1520 году[7]); конюховъ меречскихъ… Берънаша Тетеневича (16 лютага 1566 году)[8].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 265.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 15.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 16.
- ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1. — Wrocław, 1965—1967. S. 94, 125.
- ^ Svoboda J. Bemerkungen über alttschechische Personennamen deutscher Herkunft // Onomastica Slavogermanica. III. — Berlin, 1967. S. 39.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 25 (1387—1546). — Vilnius, 1998. P. 209.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 25 (1387—1546). — Vilnius, 1998. P. 208.
- ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 44 (1559—1566 гг.). — Менск, 2001. С. 115.