Бачанскі сельсавет

былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Ваўкавыскім раёне Гарадзенскай вобласьці БССР

Ба́чанскі сельсавет[1] — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Ваўкавыскага раёну Гарадзенскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Бачанцы.

Бачанскі сельсавет
Агульныя зьвесткі
Краіна Беларусь
Статус сельсавет Беларусі[d] і былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка[d]
Уваходзіць у Ваўкавыскі раён
Адміністрацыйны цэнтар Бачанцы
Дата ўтварэньня 12 кастрычніка 1940
Дата скасаваньня 16 ліпеня 1954
   Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Гісторыя рэдагаваць

12 кастрычніка 1940 году створаны ў складзе Ваўкавыскага раёну Беластоцкай (з 20 верасьня 1944 году — Гарадзенскай) вобласьці БССР[2]. 16 ліпеня 1954 году сельсавет перайменаваны ў Лесьнякоўскі, цэнтар перанесены ў вёску Лесьнякі[3].

Населеныя пункты рэдагаваць

  • 1 студзеня 1947 году — 16[4]

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Т. 9. Гродзенская вобласць. Кн. 1 / рэдкал.: У.У. Андрыевіч (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2015. — 656 с.: іл. ISBN 978-985-11-0839-4. С. 413
  2. ^ Лесьнякоўскі сельсавет (рас.) // Фондавы каталёг дзяржаўных архіваў Рэспублікі Беларусь
  3. ^ Указ Президиума Верховного Совета Белорусской ССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Гродненской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938—1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
  4. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Госиздат БССР, 1947. — 303 с. С. 118

Літаратура рэдагаваць

  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 1 (1917—1941 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1985. — 390 с. С. 212
  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 2 (1944—1980 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1987. — 283 с. С. 70, 112, 113, 181