Батаўт
Батаўт — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Батаўт лац. Bataŭt | |
| Bathelt | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Bado + Wald |
| Іншыя формы | |
| Вытворныя формы | Бутаўт, Бітаўт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Батаўт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьБадавалд або Бадалд, пазьней Батэльд або Батэльт (Badowald, Badald, Batheld[1], Bathelt[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -бад- (-бат-) (імёны ліцьвінаў Бадзіла, Батвіл, Батвін; германскія імёны Badila, Badvil, Batwin) паходзіць ад германскага badhuo 'бітва'[4], а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[5].
Носьбіты
рэдагаваць- Баляслаў Батаўт — удзельнік нацыянальна-вызвольнага паўстаньня, высланы ўладамі Расейскай імпэрыі ў Сібір[6]
Батаўты (Batowt) гербу Бонча — літоўскі шляхецкі род зь Вількамірскага павету[7].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 2006. S. 97.
- ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 105.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne dans les registres de comptes de l’Hôtel-Dieu de Soissons au XVe siècle // L’Onomastique, témoin de l’activité humaine. Actes du Colloque d’onomastique du Creusot (mai/juin 1984). — Paris, 1985. P. 242.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 49.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Светлана Мулина (Омский государственный университет им. Ф. М. Достоевского), Участники польского восстания 1863 года, сосланные в Западную Сибирь
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Rzeszów, 2001. S. 59.