Балтыйскія немцы
Балтыйскія немцы ці прыбалтыйскія немцы (па-нямецку: Deutsch-Balten, Baltendeutsche; па-эстонску: baltisakslased, па-латыску: vācbaltieši, літаральны пераклад «нямецкія балты»); таксама остзэйскія немцы (ад нямецкага Ostsee — Балтыйскае мора) — этнічная нямецкая (нямецкамоўная) меншасьць, якая з XII стагодзьдзя пражывала на ўсходнім узьбярэжжы Балтыйскага мора, на тэрыторыі сучасных Эстоніі, Латвіі і Летувы. Балтыйскія немцы складалі верхнія пласты грамадзтва — арыстакратыю (дваранства) і большую частку сярэдняга саслоўя — свабодных гарадзкіх грамадзян (бюргэраў) у тагачасных правінцыях Курляндыя, Ліфляндыя і Эстляндыя і значна паўплывалі на культуру і мову мясцовых жыхароў — сучасных эстонцаў і латышоў.
| Балтыйскія немцы | |
 Сьцяг балтыйскіх немцаў | |
| Агульная колькасьць | ~ |
|---|---|
| Рэгіёны пражываньня |
|
| Мовы | нямецкая |
| Рэлігія | лютэранства, каталіцтва |
У сучаснай Нямеччыне, якая мае багатую гісторыю рэпатрыяцыі этнічных немцаў з гістарычных экскляваў, тэрмін «балтыйскія немцы» мае такое ж легітымнае этнографа-гістарычнае ўжываньне, як і напрыклад, «судэцкія немцы» (па-нямецку: Sudetendeutsche), «сылескія немцы» (па-нямецку: Schlesien-Deutsche), «карпацкія немцы» (па-нямецку: Karpatendeutsche) і г.п.