Балтрун
Балтрун (Бальтрун) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Балтрун лац. Bałtrun | |
| Baldrun | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Bald + Runo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Бальтрун |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Балтрун» | |
Паходжаньне
рэдагавацьБалдэруна або Балдрун (Balderuna, Baldrun[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -балд- (-болд-, -болт-) (імёны ліцьвінаў Бірыбольд, Румбольд, Рыбалт; германскія імёны Beribald, Rumbold, Ribald) паходзіць ад гоцкага *balth, стараверхненямецкага bald 'сьмелы, адважны'[3][4], а аснова -рун- (імя ліцьвінаў Рунейка; германскае імя Runnecke) — ад гоцкага rûna 'таямніца, пастанова'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Elisabethæ Baltrunia de Syntowty (1698 год)[6]; Justyna Bałtrun (1798 і 1799 гады)[7].
Носьбіты
рэдагавацьБалтруны (Bałtrun) — прыгонныя з ваколіцаў Сьвянцянаў, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[8].
Бальтруневіч (Baltruniewicz) — прозьвішча, гістарычна зафіксаванае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[9].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Ray O. Vore navne: en etymologisk navnebok med fyldige utredninger. — Chicago, 1944. S. 48.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 241, 1284.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 50.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 10.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 195.
- ^ Kryniczyn lata 1697—1703 rejestr chrztów kościelnych
- ^ 3,"asc"&searchtable=&rpp2=50 Abele, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 89, 131.
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 180.