Атар Чыладзэ

Атар Іванавіч Чыладзэ (грузінскай: ოთარ ჭილაძე; 20 сакавіка 1933—1 кастрычніка 2009) — грузінскі пісьменьнік, паэт ды сцэнарыст. Адыграў важную ролю ў адраджэньні грузінскай пост-сталінскай прозы.

Атар Чыладзэ
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	20 сакавіка 1933(1933-03-20) Сыгнахі[d], Грузінская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР
Памёр	1 кастрычніка 2009(2009-10-01) (76 гадоў) Тбілісі, Грузія
Пахаваны	Мтацмінда[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, празаік, драматург, сцэнарыст, перакладнік, публіцыст, пісьменьнік
Гады творчасьці	з 1952
Мова	грузінская мова
Узнагароды	Дзяржаўная прэмія імя Шаты Руставэлі[d] Дзяржаўная прэмія Грузіі[d] прэмія Ільлі Чаўчавадзэ[d]
Атар Чыладзэ ў Вікісховішчы

Біяграфія ды творчасьць

Нарадзіўся Атар Чыладзэ 20 сакавіка 1933 року ў Кахеці, места Сігнагі. У 1938 року йдзе ў першую клясу ў Батумі. Пасьля заканчэньня навучаньня ў сярэдняй агульнаадукацыйнай школе ўступае на філалягічны факультэт Тбіліскага дзяржаўнага ўніверсытэту на спэцыяльнасьць журналістыка, які ў 1956 року пасьпяхова скончвае.

У 1958 року пачынае сваю прафэсійную кар'еру ў часопісе «Цыскары», дзе працаваў да 1964 року. У гэты ж час ён выдае свае першыя творы. Напрыклад, у 1963 року пабачыла сьвет зборка вершаў «Гліняныя дошчачкі», а ў 1969 року яшчэ адна — пад назваю «Дзевяць паэм».

Далей пісьменьнік паступова пераходзіць да прозы, і ў 1973 року апублікаваны раман «Ішоў дарогаю чалавек», што высьвятляе пытаньні духоўнага пошуку маладога чалавека. У далейшых літаратурных работах паднімаюца сацыяльна-звычаёвыя пытаньні грузінскага мінулага. Сярод іх такія творы, як «Жалезны тэатр» 1981 року ды «Сакавіцкі певень» 1987 року.

У творах ён адзін зь першых грузінскіх аўтараў, што з дапамогаю сваіх, часта лірычных, герояў падняў на паверхню пытаньні пра жахі бальшавіцкага тэрору ды пасьлясталінскі пэрыяд, а таксама адкрыў перад чытачом усю гаму колераў грузінскай гісторыі.

У 1991 року Чыладзэ пачынае выкладаць у Тбіліскім тэатральным інстытуце, а ў 1997 року зацьверджаны на пасаду генэральнага рэдактара часопісу «Мнатобі».

У 1983 атрымаў прэмію Шоты Руставэлі, а ў 1993 — Дзяржаўную прэмію Грузіі. У 1999 року раман «Авэлум» намінуюць на атрыманьне Нобэлеўскай прэмії ў літаратуры. Такім чынам Атар Чыладзэ стае першым грузінскім пісьменьнікам, што ўганараваны шанцам на атрыманьне такой узнагароды.

Памёр літаратурны дзяяч 1 кастрычніка 2009 року ў 76 рокаў. Пахаваны на сьвятой гары Мтацьмінда.

Прэміі

• Літаратурная прэмія SABA 2003 у катэгорыі „Найлепшы раман“ за раман "Кошык".
• Дзяржаўная прэмія Ільлі Чаўчавадзэ 1997 за Мастацкі твор.
• Дзяржаўна прэмія Грузіі 1993 за ягоны ўнёсак у Грузінскую літаратуру.
• Дзяржаўная прэмія Шоты Руставэлі 1983 за "Жалезны тэатр".

Вонкавыя спасылкі

• Умер известный писатель Отар Чиладзе. Вечерний Харьков.[Архівовано 15 серпня 2016 у Wayback Machine.]
• Загадка Отара Чиладзе. Грузия Online.[Архівовано 4 березня 2016 у Wayback Machine.]