Асьцёр (горад)
Асьцёр, Осьцер[1] (па-ўкраінску: Остер) — места ў Казялецкім раёне Чарнігаўскай вобласьці Ўкраіны, на сутоках рэчак Дзясны і Асьцёру. Насельніцтва каля 6 тысяч чал.
Асьцёр | |||||
укр. Остер | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 1098 | ||||
Магдэбурскае права: | 1662 | ||||
Краіна: | Украіна | ||||
Вобласьць: | Чарнігаўская | ||||
Раён: | Казялецкі | ||||
Плошча: | 14,13 км² | ||||
Вышыня: | 111 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва (2009) | |||||
колькасьць: | 6524 чал. | ||||
шчыльнасьць: | 461,71 чал./км² | ||||
Часавы пас: | UTC+2 | ||||
летні час: | UTC+3 | ||||
Тэлефонны код: | +380-4646 | ||||
Паштовы індэкс: | 17044 | ||||
КОАТУУ: | 7422010400 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 50°56′55″ пн. ш. 30°52′52″ у. д. / 50.94861° пн. ш. 30.88111° у. д.Каардынаты: 50°56′55″ пн. ш. 30°52′52″ у. д. / 50.94861° пн. ш. 30.88111° у. д. | ||||
Асьцёр | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
https://osterska-gromada.gov.ua/ |
Знаходзіцца за 43 км ад чыгуначнай станцыі Бобрык на лініі Кіеў — Бахмач. Прыстань.
Гісторыя
рэдагаваць- 1098: першыя згадкі ў Аповесьці мінулых часоў.
- ХII стагодзьдзе: фартэцыя Пераяслаўскага княства, зваўся городцом Вострьским.
- 1240: пацярпеў ад набегу Арды.
- 1356: увайшоў у склад Вялікага Княства Літоўскага.
- 1471: у Кіеўскім ваяводзтве.
- пачатак ХVI стагодзьдзя: перайшоў у валоданьне віленскага ваяводы А. Гаштольда, які збудаваў у месьце магутны замак і шэраг храмаў.
- 1569: згодна з умовамі Люблінскай уніі апынуўся ў Каралеўстве Польскім, цэнтар староства.
- 1635: у Чарнігаўскім ваяводзтве.
- 1662: атрымаў Магдэбурскае права.
- 1667: згодна з Андрусаўскім замірэньнем трапіў пад уладу Маскоўскай дзяржавай.
- 1802: у Чарнігаўскай губэрні.
- 1803: цэнтар павету.
Насельніцтва
рэдагаваць- 1896 год — 4752 чал. (2362 мужчынаў і 2390 жанчын), зь іх паводле стану: шляхты 89, ганаровых грамадзянаў і купцоў 167, духоўнага стану 21, мяшчанаў 3791, вайсковага стану 428, сялянаў 219, іншых станаў 37; пводле вызнаньня: праваслаўных 3580, раскольнікаў 62, каталікоў 25, пратэстантаў 14, юдасітаў 1013, магамэтанаў 18, іншых вызнаньняў 40.[2]
- 2009 год — 6524 чал.
Славутасьці
рэдагаваць- Гарадзішча
- Уваскрэсенская царква (1845—1857)
- Юрава бажніца (ХІ ст.)
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Беларускія этнаграфічныя граніцы // Станкевіч Я. Этнографічныя й гісторычныя тэрыторыі й граніцы Беларусі. — Нью-Ёрк: Крывіцкае (Вялікалітоўскае) Навуковае Таварыства Пранціша Скарыны, 1953. — 24 с.
- ^ Остер // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб, 1890—1907.
Літаратура
рэдагаваць- Ostr // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat. — Warszawa, 1886. S. 667—674
- Остер // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб, 1890—1907.