Артур Ўэлсьлі
А́ртур Ўэ́лсьлі, 1-ы герцаг Вэлінгтан (1 траўня 1769, Дублін — 14 верасьня 1852) — брытанска-ірляндзкі дзяржаўны дзяяч, вайскавод. Быў адным зь вядучых вайсковых і палітычных лідэраў Вялікабрытаніі ў канцы XVIII і пачатку XIX стагодзьдзяў. Двойчы займаў пасаду прэм’ер-міністра Вялікабрытаніі. Ён быў адным з вайскаводаў, якія паклалі канец Англа-майсурскім войнам пасьля забойства Тыпу Султана ў чацьвертай вайне ў 1799 годзе, а таксама адным з тых, хто завяршыў Напалеонаўскія войны, атрымаўшы перамогу ў бітве пры Ватэрлёо ў 1815 годзе, калі Сёмая кааліцыя разграміла Напалеона. Даслужыўшыся да званьня палкоўніка да 1796 году. У 1799 годзе быў прызначаны губэрнатарам Шрырангапатны і Майсуру. У 1803 годзе, ужо ў званьні генэрал-маёра, атрымаў вырашальную перамогу над Маратга ў бітве пры Асаі.

Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в г д Lundy D. R. Field Marshal Arthur Wellesley, 1st Duke of Wellington // The Peerage (анг.)
- ^ а б Arthur. Wellesley // Diccionario biográfico español (гішп.) — Real Academia de la Historia, 2011.
- ^ а б в г Arthur Wellington // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
- ^ а б Arthur Wellesley Wellington // Store norske leksikon (бук.) — 1978. — ISSN 2464-1480
- ^ а б The History of Parliament (анг.)
- ^ а б Веллингтон Артур Уэлсли // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ а б в г Arthur Wellesley // Kindred Britain
Гэта — накід артыкула пра палітыка. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |