Арні Магнусан
Арні Магнусан (па-ісьляндзку: Árni Magnússon; 1663 — 7 студзеня 1730) — ісьляндзкі навуковец.
Арні Магнусан | |
 | |
| Дата нараджэньня | 13 лістапада 1663[1][2][3] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | Вэстурлянд |
| Дата сьмерці | 7 студзеня 1730[1][2][3] (66 гадоў) |
| Месца сьмерці | |
| Месца вучобы | Капэнгагенскі ўнівэрсытэт |
| Занятак | прафэсар унівэрсытэту, акадэмік, гісторык |
| Месца працы | |
Быў прафэсарам Капэнгагенскага ўнівэрсытэту; пражыўшы 10 гадоў у Ісьляндыі, пасьпеў сабраць мноства рукапісаў, дакумэнтаў і рэдкіх кніг па гісторыі выспы. Ахвяраваныя ім ва ўнівэрсытэцкую бібліятэку дакумэнты і кнігі вядомыя як Збор Арні Магнусана, які складаецца з 2000 рукапісаў, 1600 ісьляндзкіх грамат і 4000 дыплёмаў.
КрыніцыРэдагаваць
- ^ а б Arni Magnusson // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ а б Árni Magnússon // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
- ^ а б Árni Magnússon // Dansk Biografisk Lexikon (дац.)