Андрэй Давойнавіч (? — па 1452) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, староста дарагічынскі (1438) і гарадзенскі (1440 або 1442 — 1448).

Андрэй Давойнавіч
лац. Andrej Davojnavič
Асабістыя зьвесткі
Памёр па 1452
Род Давойны
Бацькі Давойна Вісігердавіч
Дзеці Ян, Якуб (?)

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Andruschko Dowoynowicz (27 лютага 1434 году)[1]; Ондрюшка Довоинович.

Біяграфія

рэдагаваць

Зь літоўскага баярскага роду, сын Давойны Вісігердавіча. Меў братоў Івана (Івашку) і Алехну.

Упершыню ўпамінаецца ва ўмове з Польшчай (1434 год). У 1438 годзе быў старостам дарагічынскім, у 1440 або 1442 — 1448 гадох — старостам гарадзенскім. У 1440 годзе езьдзіў з пасольствам у Польшчу, у 1442 годзе — да вялікага магістра (паўторна ў 1446 і 1448 гадох), у 1446 годзе быў сярод паслоў на Пётркаўскім сойме, у 1452 годзе — зноў у Польшчу.

Няма зьвестак пра імя і паходжаньне жонкі. У шлюбе меў сына Яна і, відаць, Якуба[2].

Мова і культура

рэдагаваць

Да акту Гарадзенскай умовы (1434 год) прывесіў пячаць з рускім надпісам[3][4]:

ПЕЧАТЬ ПАНА ОНЪДРЮШЬКА ДОВОНО
  1. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 105.
  2. ^ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.. — 2-е выд. — Смаленск, 2014. С. 242.
  3. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 101.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 190.

Літаратура

рэдагаваць