Анатоль Цітоў

Анатоль Цітоў
	Анатоль Цітоў
Дата нараджэньня	27 лістапада 1947
Месца нараджэньня	Дрэздэн, Савецкая зона акупацыі Нямеччыны[d], Нямеччына ў 1945—1949 гадах[d], Нямеччына;
Дата сьмерці	5 студзеня 2021 (73 гады)
Месца сьмерці	Менск, Беларусь;
Месца пахаваньня	Чыжоўскія могілкі[d];
Месца вучобы	гістарычны факультэт БДУ (1975);
Занятак	геральдыст
Навуковая сфэра	геральдыка, Сфрагістыка і гісторыя
Месца працы	Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт культуры і мастацтваў; БДУ; Беларускі навукова-дасьледчы інстытут дакумэнтазнаўства і архіўнай справы;

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Цітоў.

Анатоль Кірылавіч Цітоў (27 лістапада 1947, Дрэздэн, Нямеччына — 5 студзеня 2021, Менск^[4]) — беларускі гісторык, геральдык, сфрагіст^[5].

БіяграфіяРэдагаваць

Скончыў БДУ (1975). З 1975 навуковы супрацоўнік, старэйшы палеограф Цэнтральнага дзяржаўнага гістарычнага архіву БССР ў Мінску. З 1983 выкладаў у Менскім інстытуце культуры, з 1994 старэйшы навуковы супрацоўнік Беларускага навуковага-дасьледчага інстытуту справаводзтва і архіўнай справы.

Выкладае ў Гуманітарна-эканамічным унівэрсытэце і ў Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце, сябра геральдычных таварыстваў Украіны, Польшчы, ганаровы сябра Ўсерасейскага геральдычнага таварыства.

ПрацыРэдагаваць

Аўтар шматлікіх кніжак, навуковых працаў па геральдыцы, генэалёгіі, гісторыі рамёстваў, гістарычнай геаграфіі.

Гарадская геральдыка Беларусі. Менск, 1989;
Наш сімвал — Пагоня. Менск, 1993;
Пячаткі старажытнай Беларусі. Менск, 1993;
Вольныя беларускія месты. Менск, 1996;
Геральдыка беларускіх местаў (XVI — пачатак XX ст.). Менск, 1998;
Сфрагістыка і геральдыка Беларусі. Менск, 1999;
Менск — места майстроў: Рамесныя цэхі XVI—XVIII стст. Менск, 2002;
Геральдыка Беларусі. Менск, 2010.

КрыніцыРэдагаваць

^ https://www.svaboda.org/a/31037551.html
^ беларуская Вікіпэдыя (афіцыйная) (белар.) — 2007.
^ ^а ^б ^в Cìtoŭ, Anatol‘ Kìrylavìč // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
^ Памёр славуты гісторык і геральдыст Анатоль Цітоў
^ Цітоў Анатоль Кірылавіч // ВКЛ. Энцыкл. — Менск: 2005 Т. 2. С. 728.

ЛітаратураРэдагаваць

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Менск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0

Вонкавыя спасылкіРэдагаваць

Анатоль Цітоў: «У мяне ў генах закладзенае імкненьне да веданьня мінулага» // «Радыё Свабода», 15 траўня 2007.

[_5a303b0b56e2b627-1] ttps://www.svaboda.org/a/31037551.html

[_f248df8d5b05cfbc-2] беларуская Вікіпэдыя (афіцыйная) (белар.) — 2007.

[_71549049d5d22eed-3] а ^б ^в Cìtoŭ, Anatol‘ Kìrylavìč // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі

[4] Памёр славуты гісторык і геральдыст Анатоль Цітоў

[5] Цітоў Анатоль Кірылавіч // ВКЛ. Энцыкл. — Менск: 2005 Т. 2. С. 728.

[4]

[5]

[1]

[2]

[3]

Анатоль Цітоў
Дата нараджэньня	27 лістапада 1947(1947-11-27)
Месца нараджэньня	Дрэздэн, Савецкая зона акупацыі Нямеччыны^[d], Нямеччына ў 1945—1949 гадах^[d], Нямеччына
Дата сьмерці	5 студзеня 2021(2021-01-05)^[1] (73 гады)
Месца сьмерці	Менск, Беларусь^[2]
Месца пахаваньня	Чыжоўскія могілкі^[d]
Месца вучобы	гістарычны факультэт БДУ (1975)
Занятак	геральдыст
Навуковая сфэра	геральдыка^[3], Сфрагістыка^[3] і гісторыя^[3]
Месца працы	Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт культуры і мастацтваў БДУ Беларускі навукова-дасьледчы інстытут дакумэнтазнаўства і архіўнай справы