Анатоль Кірылавіч Цітоў (27 лістапада 1947, Дрэздэн, Нямеччына5 студзеня 2021, Менск[4]) — беларускі гісторык, геральдык, сфрагіст[5].

Анатоль Цітоў
Дата нараджэньня 27 лістапада 1947(1947-11-27)
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 5 студзеня 2021(2021-01-05)[1] (73 гады)
Месца сьмерці
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак геральдыст, гісторык
Навуковая сфэра геральдыка[3], сфрагістыка[3] і гісторыя[3]
Месца працы

Біяграфія рэдагаваць

Скончыў БДУ (1975). З 1975 навуковы супрацоўнік, старэйшы палеограф Цэнтральнага дзяржаўнага гістарычнага архіву БССР ў Мінску. З 1983 выкладаў у Менскім інстытуце культуры, з 1994 старэйшы навуковы супрацоўнік Беларускага навуковага-дасьледчага інстытуту справаводзтва і архіўнай справы.

Выкладае ў Гуманітарна-эканамічным унівэрсытэце і ў Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце, сябра геральдычных таварыстваў Украіны, Польшчы, ганаровы сябра Ўсерасейскага геральдычнага таварыства.

Працы рэдагаваць

Аўтар шматлікіх кніжак, навуковых працаў па геральдыцы, генэалёгіі, гісторыі рамёстваў, гістарычнай геаграфіі.

  • Гарадская геральдыка Беларусі. Менск, 1989;
  • Наш сімвал — Пагоня. Менск, 1993;
  • Пячаткі старажытнай Беларусі. Менск, 1993;
  • Вольныя беларускія месты. Менск, 1996;
  • Геральдыка беларускіх местаў (XVI — пачатак XX ст.). Менск, 1998;
  • Сфрагістыка і геральдыка Беларусі. Менск, 1999;
  • Менск — места майстроў: Рамесныя цэхі XVI—XVIII стст. Менск, 2002;
  • Геральдыка Беларусі. Менск, 2010.

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ https://www.svaboda.org/a/31037551.html
  2. ^ беларуская Вікіпэдыя (афіцыйная) (белар.) — 2007.
  3. ^ а б в Cìtoŭ, Anatol‘ Kìrylavìč // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
  4. ^ Памёр славуты гісторык і геральдыст Анатоль Цітоў
  5. ^ Цітоў Анатоль Кірылавіч // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 728.

Літаратура рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць