Анапэст
Ана́пэст (па-грэцку: ἀνάπαιστος — зьвернуты назад) — від трохскладовай стапы з двух кароткіх і заключнага доўгага (антычнае вершаваньне) або двух ненаціскных і заключнага націскнога (сілаба-танічнае вершаваньне) складоў.
Анапэст у беларускай літаратуры
рэдагавацьАнапэст, як і іншыя трохскладовыя стопы, у беларускай паэзіі асабліва пашырыўся з пачатку XX ст. Анапэстычным мэтрам карысталіся Я. Купала, Я. Колас, М. Багдановіч і іншыя паэты.
- Трэба з сталі каваць, гартаваць гібкі верш,
- Абрабіць яго трэба зь цярпеньнем.
- Як ударыш ты ім, ён, як звон, зазьвініць,
- Брызнуць іскры з халодных каменьняў.
- (М. Багдановіч «Песьняру»)
Літаратура
рэдагаваць- Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
- Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4
Гэта — накід артыкула па літаратуры. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |