Аляксей Карпюк

	Аляксей Карпюк
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	14 красавіка 1920; в. Страшава, Беластоцкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка
Памёр	14 ліпеня 1992 (72 гады); Горадня, Рэспубліка Беларусь
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік
Мова	беларуская мова
Узнагароды

Аляксей Карпюк (14 красавіка 1920, в. Страшава каля Гарадку, цяпер Падляскае ваяводзтва, Польшча — 14 ліпеня 1992, Горадня) — беларускі пісьменьнік, грамадзкі дзяяч. Лідэр вольнадумнай інтэлігенцыі Горадні.

Жыцьцяпіс рэдагаваць

Аляксея Карпюка савецкія карныя службы пачалі вінаваціць у службе на немцаў. Па іх мысьлі, Аляксей Карпюк падазрона ўцёк з канцлягеру, а перад тым плаціў немцам маркамі. Аляксандар Амільяновіч рабіў у газэце «Ніва». Ён паехаў у музэй места Штутова, дзе высьветліў, што рабы канцлягеру ў Штутове мелі штомесяц невялікую капу рэйхсмарак^[1]. Гэта ратавала Аляксея Карпюка ад савецкіх карных органаў, які быў адным з удзельнікаў лясных (партызанскіх) сотняў каля места Гарадок.

Аляксей Карпюк гаварыў Сакрату Яновічу аб плоцкія насільствы савецкіх ваякаў над нямецкімі жанчынамі ў 1944—1945 гг^[1].

Узнагароды рэдагаваць

ордэн Чырвонага Сьцяга;
ордэн Айчыннай вайны I ступені;
ордэн Айчыннай вайны II ступені;
залаты крыж польскага ордэна «Віртуці Мілітары»;
мэдалі.

Творчыя ўзнагароды рэдагаваць

Заслужаны работнік культуры БССР (1980);
Ляўрэат Літаратурнай прэміі СП БССР імя І. Мележа (1986) за кнігу «Сучасны канфлікт».

Крыніцы рэдагаваць

^ ^а ^б Яновіч, Сакрат Ня жаль пражытага. Ўспаміны / Юры Хмялеўскі. — Беласток: 2002. — С. 124—125. — 189 с. — (Бібліятэка БЛА Белавежа).

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць

Творы на «Беларускай Палічцы»

Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[амільяновічкарпюк-1] а ^б Яновіч, Сакрат Ня жаль пражытага. Ўспаміны / Юры Хмялеўскі. — Беласток: 2002. — С. 124—125. — 189 с. — (Бібліятэка БЛА Белавежа).

[1]