Альвіта
Альвіта (лет. Alvitas) — вёска ў Летуве, на рацэ Шырвінце і беразе возера Альвіты. Уваходзіць у склад Шайменскага староства Ваўкавішкаўскага раёну Мар’ямпальскага павету.
Альвіта лац. Alvita | |||||
лет. Alvitas | |||||
| |||||
Краіна: | Летува | ||||
Павет: | Мар’ямпальскі | ||||
Раён: | Ваўкавішкаўскі | ||||
Насельніцтва: |
| ||||
Часавы пас: | UTC+2 | ||||
летні час: | UTC+3 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 54°38′0″ пн. ш. 22°58′0″ у. д. / 54.63333° пн. ш. 22.96667° у. д.Каардынаты: 54°38′0″ пн. ш. 22°58′0″ у. д. / 54.63333° пн. ш. 22.96667° у. д. | ||||
Альвіта | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Альвіта — даўняе мястэчка гістарычнай Ковеншчыны.
Назва
рэдагавацьПаводле францускага лінгвіста-германіста Раймонда Шмітляйна, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў, назва Альвіта ўтварылася ад гоцкага імя Alawit (Aloid, Alluid)[1].
Гісторыя
рэдагавацьУпершыню Альвіта ўпамінаецца ў 1590 годзе. У 1615 годзе тут збудавалі драўляны касьцёл. У 1650 годзе ўпамінаецца як мястэчка. У 1688 годзе мястэчку надалі прывілей на таргі і кірмаш.
Насельніцтва
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 104.
- ^ Słownik geograficzny... T. VII. — Warszawa, 1886. S. 519.
- ^ Списки населённы мест Сувалкской губернии (1888 года), как материалы для историко-этнографической географии края. — СПб., 1901. С. 228.