Альвіта (лет. Alvitas) — вёска ў Летуве, на рацэ Шырвінце і беразе возера Альвіты. Уваходзіць у склад Шайменскага староства Ваўкавішкаўскага раёну Мар’ямпальскага павету.

Альвіта
лац. Alvita
лет. Alvitas
Герб Альвіты


Краіна: Летува
Павет: Мар’ямпальскі
Раён: Ваўкавішкаўскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Геаграфічныя каардынаты: 54°38′0″ пн. ш. 22°58′0″ у. д. / 54.63333° пн. ш. 22.96667° у. д. / 54.63333; 22.96667Каардынаты: 54°38′0″ пн. ш. 22°58′0″ у. д. / 54.63333° пн. ш. 22.96667° у. д. / 54.63333; 22.96667
Альвіта на мапе Летувы
Альвіта
Альвіта
Альвіта
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Альвіта — даўняе мястэчка гістарычнай Ковеншчыны.

Назва рэдагаваць

Асноўныя артыкулы: Ала (мужчынскае імя) і Віт

Паводле францускага лінгвіста-германіста Раймонда Шмітляйна, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў, назва Альвіта ўтварылася ад гоцкага імя Alawit (Aloid, Alluid)[1].

Гісторыя рэдагаваць

Упершыню Альвіта ўпамінаецца ў 1590 годзе. У 1615 годзе тут збудавалі драўляны касьцёл. У 1650 годзе ўпамінаецца як мястэчка. У 1688 годзе мястэчку надалі прывілей на таргі і кірмаш.

Насельніцтва рэдагаваць

  • 1827 год — 283 чалавекі[2]
  • 1888 год — 486 чалавек[3]

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 104.
  2. ^ Słownik geograficzny... T. VII. — Warszawa, 1886. S. 519.
  3. ^ Списки населённы мест Сувалкской губернии (1888 года), как материалы для историко-этнографической географии края. — СПб., 1901. С. 228.