Альбэрта Фэрнандэс

Альбэрта Анхэль Фэрнандэс (2 красавіка 1959, Буэнас-Айрэс) — аргентынскі палітык, пераможца прэзыдэнцкіх выбараў 2019 году. Узначальваў урад краіны ў часы прэзыдэнцтва Нэстара Кіршнэра і, часткова, Крыстына Фэрнандэс дэ Кіршнэр. Пакінуў пасаду 23 ліпеня 2008 году.

Альбэрта Фэрнандэс
па-гішпанску: Alberto Fernández
2000 — 2003
25 траўня 2003 — 23 ліпеня 2008
Папярэднік Alfredo Atanasof[d]
Наступнік Sergio Massa[d]
10 сьнежня 2019 — 10 сьнежня 2023
Папярэднік Маўрысіё Макры[d]
Наступнік Хаўер Мілей[d]
16 сьнежня 2020 — 8 ліпеня 2021
7 студзеня 2022 — 25 студзеня 2023
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 2 красавіка 1959(1959-04-02) (65 гадоў)
Партыя:
Дзеці: Estanislao Fernández[d]
Адукацыя:
Узнагароды:
ланцуг ордэна Паўднёвага Крыжа ордэн Пашаны ордэн Вызваліцеля генэрала Сан-Марціна ордэн Мая

Жыцьцяпіс

рэдагаваць

7 чэрвеня 2000 году быў абраны дэпутатам ад гораду Буэнас-Айрэс, ад партыі меншасьці «Acción por la República», якую ўзначальваў Дамінга Кавалья, міністар эканомікі ў адміністрацыі Фэрнанда дэ ла Руа. Ён адмовіўся ад гэтага месца пасьля прызначэньня яго кіраўніком ураду. Гэтую пасаду ён захоўваў да ліпеня 2008 году.

18 траўня 2019 году быў вылучаны на пасаду прэзыдэнта краіны на выбарах 27 кастрычніка 2019 году. Выбары ў Аргентыне праходзілі на фоне маштабнай незадаволенасьці палітыкай Маурысіё Макра, пры яго праўленьні ўзровень інфляцыі дасягнуў за год 56%, а колькасьць тых, хто жыве за рысай беднасьці, перавысіла траціну насельніцтва (35%). 28 кастрычніка 2019 году было абвешчана пра перамогу Фэрнандэса ў першым туры[3].

Перамога Фэрнандэса азначае, што экс-кіраўнік краіны Крысьціна Фернандэс дэ Кіршнэр стане віцэ-прэзыдэнтам. Кіршнэр кіравала Аргентынай са сьнежня 2007 па сьнежань 2015 году. Пасьля перамогі Макра на яе завялі крымінальную справу аб дзяржаўнай здрадзе. Па вэрсіі сьледзтва, яна і яе прыхільнікі нібыта пакрывалі верагоднага замоўніка тэракту ўлетку 1994 году ў будынку Аргентынскага габрэйскага культурнага цэнтру ў Буэнас-Айрэсе. Гэта быў самы маштабны тэракт у гісторыі Аргентыны: тады загінулі 85 чалавек, звыш 250 атрымалі раненьні.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць