Ільдэфонс Мілевіч
Ільдэфо́нс Міле́віч (каля 1835, Віленскі павет, Віленская губэрня — ?) — адзін з кіраўнікоў паўстаньня 1863—1864 гадоў у Польшчы, на Беларусі і Літве.
Біяграфія
рэдагавацьЗ дваран Віленскага павету. З 1860 працуе каморнікам ў Гарадзенскай губэрні. З 1861 сябра Гародзенскай рэвалюцыйна-дэмакратычнай арганізацыі, адзін зь ейных кіраўнікоў. У 1863 сакратар паўстанцкага цывільнага начальніка Гарадзенскай губэрні. Зь лета 1863 у Вільні, адзін з памагатых Кастуся Каліноўскага па кіраваньні паўстаньнем. Чалец Выканаўчага аддзелу Літвы. У студзені 1864 арыштаваны. Асуджаны на 6 год катаргі[1], пазбаўлены дваранства, маёмасьць канфіскаваная[2]. Далейшы лёс невядомы.
Крыніцы й заўвагі
рэдагаваць- ^ Кісялёў Г. В. Мілевіч Ільдефонс Юр’евіч. // ЭГБ. — Мн.: 1999 Т. 5. — с.143
- ^ Милевич Ильдефонс. Центр генеалогических исследований. (рас.)
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Milewicz Ildefons — Wyszukiwarka genograficzna
 |
Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |