Ѣ
Ѣ | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Кірыліца | |||||||||||||
А | Б | В | Г | Ґ | Д | Ђ | |||||||
Ѓ | Е | Ё | Є | Ж | Ѕ | З | |||||||
И | І | Ї | Й | Ј | К | Л | |||||||
Љ | М | Н | Њ | О | П | Р | |||||||
С | Т | Ћ | Ќ | У | Ў | Ф | |||||||
Х | Ц | Ч | Џ | Ш | Щ | Ъ | |||||||
Ы | Ь | Э | Ю | Я | Ә | Ӏ | |||||||
Архаічныя літары кірыліцы | |||||||||||||
Ꙁ | Ꙃ | Ꙅ | Ꙇ | Ꙉ | Ҁ | Ѻ | |||||||
Ѹ | Ꙋ | Ѡ | Ѽ | Ꙍ | Ѿ | Ꙏ | |||||||
Ѣ | Ꙑ | Ꙓ | Ꙕ | Ꙗ | Ѥ | Ѧ | |||||||
Ꙙ | Ѫ | Ꙛ | Ѩ | Ꙝ | Ѭ | Ѯ | |||||||
Ѱ | Ѳ | Ѵ | Ѷ | Ꙟ | Ꙡ | Ꙣ | |||||||
Ꙥ | Ꙧ | Ꙩ | Ꙫ | Ꙭ | ꙮ | Ꚙ | |||||||
Ꚛ | П̓ | П̀ | П́ | П̧ | П̑ | Ԗ | |||||||
Шматграфы | |||||||||||||
Дз | Дж |
Ѣ, ѣ (яць)[1] — літара гістарычнай кірыліцы і глаголіцы, сёньня ўжываецца толькі ў царкоўнаславянскай мове. У стараславянскай мове пазначала галосны: йэ, або йа.
Так што кірылічныя напісаньні «ѣзва», «ѣрость», «ѣсли» перадаюцца там з пачатковага знаку яць; гэтак жа тлумачыцца й назва знаку: мяркуюць, што стараслав. «ѣть» есьць скажонае «ѣдь» «ежа»). У сучаснай беларускай мове ніколі не выкарыстоўваўся. У Расеі «яць» заставаўся ва ўжываньні да зьменаў правапісу 1918 году, хаця ўжо да канца XIX стагодзьдзя ў пераважнай большасьці расейскіх гаворак яго вымаўленьне практычна не адрозьнівалася ад вымаўленьня галоснай «е» (хоць, у адрозьненьне ад апошняй, гістарычны «яць» у расейскай мове пад націскам, як правіла, не пераходзіць у «е» і не чаргуецца з нулем гука). У кірыліцы «яць» звычайна лічыцца 32-м знакам (займае месца ў азбуцы пасьля знаку Ь), у глаголіцы па парадку 33-і, лікавага значэньня ня мае.
У невялікім ліку самых старажытных кірылічных помнікаў сустракаецца таксама адмысловая літара «ётаваны яць».
Крыніцы Рэдагаваць
Літаратура Рэдагаваць
Апісаньне Рэдагаваць
- Белосоколов А. П. Буква Ѣ: руководство к употреблению этой буквы в письме (со списком слов). — СПб.: тип. Х. Гинце, 1847.
- Буква Ѣ и знаки препинания: Руководство к употреблению буквы Ѣ и знаков препинания (со списком слов) (PDF). — СПб.: тип Ю. Штауфа, 1858.
Іншае Рэдагаваць
- Александров А. Полный русско-английский словарь. — 5-е изд. — СПб., 1909. (Репринт в Германии ок. 1960.)
- Буслаев Ф. Историческая грамматика русскаго языка. — 4-е изд. — М.: изд. братьев Салаевых, 1875.
- Востоков А. Сокращенная русская грамматика. — 4-е изд. — М.: в универс. типогр., 1843. (Существует репринт.)
- Григорьева Т. М. Русское письмо: от реформы графики к реформе орфографии. — Красноярск: изд-во КГУ, 1996.
- Грот Я. К. Русское правописание. — 11-е изд. — СПб.: Имп. АН, 1894.
- Ломоносов М. В. Российская грамматика. — СПб.: Имп. АН, 1755.
- Смирновский П. В. Учебник русской грамматики. Часть 1. Этимология. — 26-е изд., стереотип. — 1915.
- Успенский Л. В. По закону буквы. — М.: Молодая гвардия, 1975.
- Чернышев К. В. Грамматика русскаго языка. — СПб., 1910.
- Церковнославянская грамота / Отв. ред. Шумских Н. Н. — СПб., 1998.