Эпіталяма

літаратурны ці музычны твор на вясельле

Эпітала́ма (па-грэцку: ері — на, thalamos — шлюб, шлюбнае ложа) — урачыстая вясельная песьня ў гонар жаніха і нявесты. Узьнікла ў народным вясельным абрадзе ў Старажытнай Грэцыі і Рыме. Вядомыя эпіталамы Сапфо (VII ст. да н. э.), Катула (I ст. да н. э.). У Расеі да яе зьвярталіся В. Традзьякоўскі, I. Севяранін. Першую беларускую эпіталаму ў 1967 годзе напісаў У. Караткевіч.

Літаратура

рэдагаваць