Шыман Забела (сын Міхала)

Шыман Забела (па-польску: Szymon Zabiełło, ? — 1793) — граф, дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, маршалак ковенскага павета, кашталян менскі з 23 красавіка 1784 па 10 лютага 1787. Палкоўнік артылерыі, генэрал-маёр і генэрал-лейтэнант войскаў ВКЛ, кавалер ордэна Сьв. Станіслава.

Шыман Забела сын Міхала

Герб «Тапор і Ліс»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	невядома Коўна, Троцкае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Памёр	1793
Род	Забелы
Бацькі	Міхал Забела Ганна Белазор гербу «Венява»

Жыцьцяпіс

З роду Забелаў гербу «Тапор і Ліс», другі сын ковенскага пісара земскага Міхала Забелы і Ганны, дачкі кернаўскага старосты і менскага ваеводзіча Даніэля Белазора гербу «Венява» і Эўфразыны Білевіч гербу «Магіла».

Ваенную кар’еру пачынаў капітанам у францускім войску, потым быў пасьлядоўна палкоўнікам артылерыі, генэрал-маёрам і генэрал-лейтэнантам войскаў ВКЛ. На грамадзянскай службе 16 гадоў быў маршалкам ковенскага павету, а 23 красавіка 1787 году атрымаў менскае кашталянства па Адаму Хмары. У 1787 годзе з-за хваробы вачэй пакінуў яго на карысьць свайго пляменьніка, таксама Шымана.

Памёр у 1793 годзе бязьдзетным.

Літаратура

• Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej, Poznań, T.1-31, 1879—1908