Штэрндл

Верш Мойшэ Кульбака

Штэрндл або Зо́рачка — першы верш Мойшэ Кульбака, напісаны ў 1916 годзе. З часам верш пераўтварыўся ў народную песьню[1].

Штэрндл або Зорачка
סטערנדל
Жанр: верш
Аўтар: Мойшэ Кульбак
Мова арыгіналу: ідыш
Год напісаньня: 1916
Публікацыя: 1916
Электронная вэрсія

Зорачка (Šterndl)
Зорачка, зорачка, добры мой весьнічак,
Ты прыляці да старых нашых весьнічак.

Там, у мястэчку, ёсьць вузкая вуліца,
Ўбогая хата на вуліцы туліцца.

Там ля акна мая жоначка бедная
Плача… Суцеш яе, зорка ўсёведная.

Ты ёй шапні, што наладзяцца справы,
Ўсё будзе добра, бо Госпад ласкавы.

Слоўца — пра Янкеле, Леечку, Рывачку.
Хай мне напішуць яшчэ, хоць па ўрывачку,

Ліст пацалую, а ты мне — яшчэ дары!
Янкеле хай не лянуецца ў хедары,

Вывучыць кадыш, бо лёс — не забавы.
Можа… хто ведае… Госпад ласкавы.

—  вершаваны пераклад Андрэя Хадановіча, пераклад зь ідышу Сяргея Шупы і Вольфа Рубінчыка[2]

Пераклад

рэдагаваць

Вершаваны пераклад «Вяльля і Нёман» на беларускую мову выканаў паэт Андрэй Хадановіч, пераклад зь ідышу — Сяргей Шупа і Вольф Рубінчык.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць