Шмуэль Ёсэф (Шай) Агнон (нар. Шміл-Іосэф Чачкес, іўр. שמואל יוסף עגנון, англ. Shmuel Yosef (SY) Agnon; 8 жніўня 1887 г., Бучач, Галіцыя, Аўстра-Вугоршчына — 17 лютага 1970, Ерусалім, Ізраіль) — ізраільскі пісьменьнік, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры (1966) «За глыбока арыгінальнае мастацтва апавяданьня, навеянные габрэйскімі народнымі матывамі». Пісаў на іўрыце і на ідышы.

Шмуэль Ёсэф Агнон
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 8 жніўня 1887(1887-08-08)[1]
Памёр 17 лютага 1970(1970-02-17)[2][3][4][…] (82 гады)
Пахаваны
Сужэнец Esther Agnon[d]
Дзеці Эмуна Ярон[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьнік, навэліст, паэт, навэліст
Мова ідыш[2] і іўрыт[2][5]
Узнагароды

У 1953—1962 выйшаў Поўны збор твораў Агнона ў васьмі тамах. У 1966 годзе сумесна з Нэлі Закс Агнон за раманы «Вясельны балдахін» і «Начны госьць» атрымаў Нобэлеўскую прэмію па літаратуры.

  1. ^ שמואל יוסף עגנון, Shmuel Yosef Agnon // Lexicon of Modern Hebrew Literature (іўр.)אוניברסיטת המדינה של אוהיו, 2004.
  2. ^ а б в г д Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays (фр.) — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 23. — ISBN 978-2-221-06888-5
  3. ^ S.Y. Agnon // Encyclopædia Britannica (анг.)
  4. ^ Šĕmuel Yosef Agnon // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.)Grup Enciclopèdia, 1968.
  5. ^ Agnon, Shmuel Yosef, 1888-1970 // CONOR.SI

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Шмуэль Ёсэф Агнонсховішча мультымэдыйных матэрыялаў