Хайку

Ха́йку, хо́ку — манастрафічны трохрадковы верш у японскай паэзіі. Як і танка, хоку належыць да асноўных відаў японскага верша. Структурна хоку выдзеліўся з танкі і зьяўляецца яе скарочанай формай. У хоку адсутнічае рыфма, але строга захоўваецца пэўная колькасьць складоў у вершарадах: у першым і трэцім — пяць, у другім — сем. Надзвычайная сьцісласьць хоку прадвызначыла ёмістасьць зьместу, вобразную ляканічнасьць і дакладнасьць паэтычнага выказваньня. Найбольш славуты майстар хоку ў японскай паэзіі — сярэдневяковы паэт-клясык Мацуа Басё (XVII ст.).

Літаратура

• Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
• Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4