Усечаная рыфма

Усе́чаная ры́фма — від недакладнай рыфмы, пры якой у канцы аднаго з рыфмаваных словаў ёсьць адзін-два гукі, не сугучныя другому слову (Белару́сь — зару́, слоў — сяло́, рант — іскра́ і г. д.). Часьцей за ўсё гэта нескладовыя ётаваныя галосныя й, ў:

Падхвальваючы мой няхітры сьпеў,

сябры гавораць — сто разоў ім дзякуй! —

што быццам я сабаку ў рыфме зьеў,

а я ж дасюль жую таго сабаку.

(М. Лужанін)

Усечаная рыфма асабліва выразная, калі «ўсякаецца» які-небудзь зычны гук (або некалькі гукаў). Часам усечанай называюць рознанаціскную рыфму.

Літаратура

• Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
• Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4