Ундзіла
Ундзіла (Ундзель, Унтэль) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Ундзіла лац. Undziła | |
| Undila | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Undo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Ундзель, Унтэль |
| Вытворныя формы | Юндзіла |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ундзіла» | |
Паходжаньне
рэдагавацьУндзіла або Ундзела (Undila, Undela[1][2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -гунд- (-унт-) (імя ліцьвінаў Ундэр; германскае імя Untheri) паходзіць ад гоцкага hunds 'сабака' або *hunþs 'здабыча'[4].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Ўндзіла (Undziłło)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: miasteczko Abele… Jerzy Undzel (15 траўня 1567 году)[6]; Vntelowa (1671—1681 гады)[7]; Magdalena Undziło (1812 год)[8].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Repertori D’Antropònims Catalans (RAC). Vol. 1. — Barcelona, 1994. P. 551.
- ^ Forssner T. Continental-Germanic Personal Names in England in Old and Middle English Times. — Uppsala, 1916. P. 288.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1481.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 216.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 339.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 25. — Вильна, 1898. С. 103.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 120.
- ^ https://geneteka.genealodzy.pl/index.php?op=gt&lang=pol&bdm=B&w=23lt&rid=B&search_lastname=Undzi%C5%82o&search_name=&search_lastname2=&search_name2=&from_date=&to_date=&exac=1 Łoździeje], Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego