Уладзімер Жаліба (па-ўкраінску: Желіба Володимир Іванович; 24 лютага 1934, сяло Жураўкоў Варвынскага раёну Чарнігаўскай вобласьці) — савецкі й украінскі дзяржаўны дзяяч, дыплямат. Надзвычайны і Паўнамоцны амбасадар Украіны ў Рэспубліцы Беларусь (1992—1998).

Уладзімер Жаліба
Амбасадар Украіны ў Беларусі
сакавік 1992 — студзень 1998
Наступнік: Анатоль Дронь
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 24 лютага 1934 (90 гадоў)
УССР, СССР
Памёр: 21 кастрычніка 2013(2013-10-21) (79 гадоў)
Партыя:
Сужэнец: Галіна Парфеніеўна
Дзеці:
  • Тацьцяна (1957)
  • Ігар (1966)
Адукацыя:
Узнагароды:
ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга СССР ордэн Дружбы народаў ордэн «Знак Пашаны» ордэн «За заслугі» III ступені

Біяграфія рэдагаваць

У 1952 годзе паступіў ва Ўманскі сельскагаспадарчы інстытут імя А. М. Горкага. Пазьней скончыў Акадэмію грамадзкіх навук пры ЦК КПСС.

З 1957 году працаваў аграномам-энтамолагам Трасьцянецкага МТС Залазецкага раёну Тарнопальскай вобласьці. З 1958 году — галоўны аграном, начальнік раённай сельскагаспадарчай інспэкцыі, галоўны дзяржаўны інспэктар па закупках ў Заложцыўкім раёне.

З 1962 году — другі сакратар Заложцыўскага РК КПУ, намесьнік сакратара парткама калгасна-саўгаснага кіраваньня. З 1963 году — інструктар, кансультант аддзелу арганізацыйна-партыйнай работы, інспэктар ЦК КПУ.

З 1971 году — першы намесьнік старшыні выканкама Тарнопальскага абласнога савету. З 1973 году — сакратар Чарнігаўскага абласнога камітэту Кампартыі Ўкраіны. З 1980 году — старшыня выканкама Кіраваградзкага абласнога савету.

6 красавіка 1990 году абраны старшынём Кіраваградзкага абласнога Савету народных дэпутатаў. 4 сакавіка 1990 году абраны народным дэпутатам Вярхоўнай Рады Ўкраіны 1-га скліканьня. Зь лютага 1992 году — член камісіі Вярхоўнай Рады Ўкраіны па пытаньнях разьвіцьця мясцовага самакіраваньня.

Зь лютага 1991 году па люты 1992 году сумяшчаў пасады старшыняў Кіраваградзкага абласнога савету і Кіраваградзкага аблвыканкама.

З сакавіка 1992 году па студзень 1998 году — Надзвычайны і Паўнамоцны пасол Украіны ў Рэспубліцы Беларусь.

Узнагароды рэдагаваць

  • Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга (1974, 1976)
  • Ордэн Дружбы народаў (1984)
  • Ордэн Знак Пашаны (1971)
  • Ордэн За заслугі III ступені (1997)
  • 7 мэдалёў
  • Ганаровая грамата Кабінэту міністраў Украіны (2004)

Глядзіце таксама рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць