Сэрбскія аўтаномныя вобласьці

Сэрбскія аўтаномныя вобласьці (САВ)^[1]^[2] (па-сэрбску: Srpska autonomna oblast) — назва сэрбскіх аўтаномных тэрытарыяльных адзінкаў у СР Харватыі й СР Босьніі і Герцаґавіне, сфармаваных падчас працэсу распаду СФР Югаславіі.

Харватыя

У СР Харватыі былі заснаваныя тры сэрбскія аўтаномныя вобласьці:

САВ Краіна, заснаваная 21 сьнежня 1990 з сталіцаю ў Кніне. Улучала раёны паўночнае Далмацыі, Лікі, Кордуну ды Банавіны.
САВ Заходняя Славонія, заснаваная 16 жніўня 1991 з сталіцаю ў Акучанах.
САВ Усходняя Славонія, Бараня і Заходні Срэм, заснаваная 25 жніўня 1991 з сталіцаю ў Эрдуце (пазьней у Вукавары).

Напрыканцы 1991 року ўсе САВ у СР Харватыі былі аб’яднаныя ў Рэспубліку Сэрбскую Краіну.

Сэрбскія аўтаномныя вобласьці ў Харватыі (1991).

Босьнія і Герцаґавіна

Між верасьнем ды лістападам 1991 Сэрбская дэмакратычная партыя заснавала шэсьць САВ на населеных сэрбамі тэрыторыях^[3]. Сэрбы стварылі свой уласны парлямэнт, пакінуўшы басьнійскі парлямэнт у кастрычніку 1991. Сэрбскі парлямэнт абвясьціў заснаваньне Рэспублікі Сэрбскае 27 сакавіка 1992.

САВ Басьнійская Краіна, заснаваная ў красавіку 1991 з сталіцаю ў Баня-Луцы.
САВ Паўночна-Ўсходняя Босьнія, заснаваная ў верасьні 1991 з сталіцаю ў Біеліне. У лістападзе гэтага ж року перайменаваная ў САВ Сэмбэрыя, а ў сьнежні ў САВ Сэмбэрыя і Маевіца.
САВ Раманія, заснаваная ў верасьні 1991 з сталіцаю ў Пале. У лістападзе 1991 ператвораная ў САВ Раманія-Бірач, у якую ўлучылася вобласьць САВ Бірач.
САВ Герцаґавіна або САВ Усходняя Герцаґавіна, заснаваная ў верасьні 1991 з сталіцаю ў Білечы.
САВ Паўночная Босьнія або САВ Озрэн-Посавіна, заснаваная ў лістападзе 1991 з сталіцаю ў Добаі.
САВ Бірач, заснаваная ў лістападзе 1991. Тым жа месяцам далучаная да САВ Раманія-Бірачы.