Сьвінтыла
Сьвінтыла (лац. Suinthila; каля 588 — паміж 633 і 635) — кароль вэстготаў (621—631).
Сьвінтыла | |
кароль вэстготаў[d] | |
---|---|
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся | 594 |
Памёр | не раней за 636, |
Нашчадкі | Recimir[d], Liuvigoto[d] і Agila[d] |
Сужэнец | Тэўдыла |
Біяграфія
рэдагавацьМеў брата Гайлу. Быў адным з водцаў войска караля Сісебута. Узяў уладу па заўчаснай сьмерці Рыкарэда II.
За валадараньнем Сьвінтылы ў 625[1] годзе вэстготы выціснулі бізантыйцаў з поўдня, што зрабіла яго першым каралём, які кіраваў усім Пірэнэйскім паўвостравам. Таксама ачоліў выправу супраць баскаў. У 630 годзе адбылося паўстаньне пад камандаю Сісенанда, падтрыманага франконскім каралём Дагабэртам I. Яно прывяло да страты стальца Сьвінтылам. 4-ы Таледзкі сабор (633 год), скліканы Сісенандам, абгрунтаваў зьмену стальца меркаванымі злачынствамі Свінтылы[2][3].
Паводле Люі дэ Салясара, які жыў у 1658—1734 гадох і карыстаўся страчанымі пазьней гістарычнымі крыніцамі, у 630 годзе Сьвінтыла ажаніўся з Тэўдылай (Тэадорай), дачкой караля Сісебута. У гэтым шлюбе нарадзіліся двое дзяцей: сын Рыкімір (альбо Рыхімір) і дачка Любігатона[4].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Miłkowski T., Machcewicz P. Historia Hiszpanii. Wyd. I. — Wrocław: Ossolineum, 1998. S. 43.
- ^ Claude D. Adel, Kirche und Königtum im Westgotenreich. — Sigmaringen, 1971. S. 95—97.
- ^ Thompson E. The Goths in Spain. — Oxford, 1969. S. 171f.
- ^ Salazar y Castro L. Historia genealógica de la Casa de Lara: justificada con instrumentos y escritores de inviolable fe. Vol. 1. — Madrid, 1696. P. 45.